De kleine fractie gelovigen dat daadwerkelijk een lezing gaf is misschien een indicatie van de eenzijdigheid van de conferentie, maar stelt de groep athesten wel in staat om hun onderlinge verschillen, die blijkens de lectures nog best groot zijn, wat te verduidelijken. En vooral die onderlinge verschillen maken de conferentie zo interessant. Hardliners zoals Dawkins en Harris versus "moderates" zoals Scott Atran en James Woodward. Als punt van kritiek kan ik verder nog aanvoeren dat de visies van Dawkins en Harris misschien iets te sterk naar voren kwamen ten opzichte van een duidelijk wat gematigder publiek, maar zoals bekend is zijn het altijd de extremen die de grootste bek hebben en dus het meest gehoord worden. Als je nog eens een pyamazondag hebt zoals ik had vandaag, een enorme aanrader!
(Ow, en hou je van covers, dan is dit een aanrader: http://www.amazon.com/Great-Jewish-Music-Serge-Gainsbourg/dp/B00000B73U )
