Het is alweer bijna een week geleden dat ik gestopt ben met roken en het valt me (en gelukkig iedereen om me heen ook) niet alleen reuze mee, het was zelfs geweldig!

Eigenlijk had ik alleen de eerste twee dagen regelmatig een raar en "hongerig" gevoel in mijn buik en sliep ik maar twee nachten redelijk slecht. De rest van de week was ik hooguit een beetje prikkelbaar en snel afgeleid (of kon niet goed opletten noch onthouden), maar had ik lichamelijk nauwelijks last. Bij grote stress voelde ik me wel wat zenuwachtiger dan anders en mijn ongeduld kwam wat sterker naar voren zonder sigaret, omdat ik niet zoals gebruikelijk even weg kon vluchten om vijf minuten al rokend stuk te slaan, maar het was niet verlammend zoals de vorige keer. De anti-hersenspoeling van Allen Carr (tenminste, ik zou niet weten waarom het anders nu zoveel beter gaat dan de vorige keer) werkt zo goed, dat ik bij al de problemen waar ik tegen aanloop denk “op dit moment had ik als roker een sigaret genomen”, zonder ook daadwerkelijk naar eentje te verlangen. Gisterenavond was ik zelfs voor het eerst in een gezellige, volle Ierse pub waar voortdurend gerookt werd, zonder één moment zelf te willen roken.

Het enige moment dat ik nu nog merk dat ik wèl naar een sigaret verlang, is het moment waarop ik achter mijn computer thuis ga zitten en tot rust kom (nu dus, oei! ), vermoedelijk omdat mijn bureau de plaats is waar ik het afgelopen jaar de meeste sigaretten heb gerookt en waar ik altijd direct een sigaret binnen handbereik had. Streng mijn buik toespreken en meneer het nicotinemonstertje zakt weer zielig ineen.

Nu heb ik alleen nog maar gezeurd over het stoppen, maar netto was deze week prettiger en vooral vele malen leuker dan mijn gemiddelde week! Ik stelde me in op hel en verdoemenis en dan valt alles niet alleen enorm mee, het is nog leuk ook! Natuurlijk ervaar ik de standaard voordelen van stoppen met roken, zoals meer energie en minder last van pijn in mijn keel, de sociale voordelen van zonder al te veel problemen stoppen zijn geweldig! Iedereen is niet alleen blij dat ze niet meer in de rook hoeven te zitten, ze zijn ook nog eens blij dat het je lukt zonder dat zij eronder hoeven te lijden . Dat sommigen, het vooruitzicht op ellende ten spijt, zich toch aanboden om mij 's avonds bezig te houden de eerste week, vond ik dan ook helemaal fantastisch! Taarten bakken en de volgende dag uitdelen met Jocelyne, naar een Duitse film en naar het A'nest met Edith, fantastische soep en vegetarische lasagna eten bij Elske, vissoep, bottarga en makreelsalade koken met jeran en naar The Garlic Queen met Edith, Francesco en Jarek, niet ondanks, maar dankzij stoppen heb ik een topweek gehad!