Te leen van mijn Russische collega, een Turkse koffiepot. Het werkt als het goed is als volgt: Doe een paar scheppen koffie, en goed veel suiker in de pot, voeg er water bij en roer de boel goed door elkaar. Daarna specerijen toevoegen (kardamon, kaneel, gember bijvoorbeeld). Weer goed roeren, en nog meer koud water aan toevoegen tot waar de schoorsteen van het potje begint. Zeer, zeer, zeer langzaam aan de kook laten komen, en uitzetten als de koffie begint over te koken en de koffieprut bijna uit de schoorsteen komt. Nogmaals roeren en wachten tot de prut gezakt is. Door een theezeefje uitschenken.
De koffie wordt een beetje zoals de koffie uit een french press, maar dan zachter van smaak (en door de specerijen natuurlijk ook erg herfstig). Jummie
Naast het feit dat je maar één hoeveelheid kunt zetten, heeft een mokapot het nadeel dat je geen "crema laagje", waar die verfoeide senseodrinkers zo prat op gaan, krijgt. Daar is de druk te laag voor. Enter de Bialetti brikka, een hogedrukmokapot met z'n eigen fanpage. Je kunt hem hier en hier in werking zien. Laat ik nu net een tweekopsvariant besteld hebben bij een Duitse webwinkel .
Ow ja: Francesco kon niet langer wachten op de bestelde espressomachine en heeft z'n electrische mokkapot mee naar het werk genomen. Nu dus ook elke dag lekkere espresso op het werk db!
Het lastigste is het shaken. Ik heb geen handig apparaat daarvoor, dus ik moest twee glazen gebruiken die in elkaar passen en ergens in het midden goed sluiten. Je kunt op deze manier ongeveer de helft van de espresso met 8 of 10 ijsklontjes shaken tot er een flinke kop schuim op de espresso staat en hij goed afgekoeld is. Voila!
Als je net zo handig bent als ik, moet je na het shaken trouwens je keuken opnieuw boenen. Ow ja, en als je alle espresso in je eentje opdrinkt, ga je stuiteren, u bent gewaarschuwd.