Inmiddels is het bier druk aan het bubbelen en hangt de worst rustig op Jerans zolder. Zie hier Jerans kleine fotoverslag.
Originele nocino gaat als volgt (al is de modernere versie met kruiden en cognac of grappa populairder):
Ik ben benieuwd of dit goed gaat en lekker wordt, want officieel moet je de noten precies op het juiste moment plukken, niet wanneer je gewoon toevallig tijd hebt. Die groene walnoten zijn trouwens helemaal niet zoals je ze zou verwachten. De harde schil is nog niet ontwikkelt, dus je snijdt ze gemakkelijk door, en ze zijn verrassend fris en wit van kleur als je ze net hebt opengesnedem, maar kleuren daarna ontzettend snel zwart aan de snijranden (ook dat schijnt geen goed teken te zijn, maar we zien wel). Het is ook erg koel om te zien hoeveel vocht er binnen een paar uur vrij komt van 2 kilo noten! Hoe dan ook, als het goed is heb ik over een paar maanden stroperige, dikke, zwarte, bitterzoete walnotenlikeur (als ik er zo lang van af kan blijven ).
Zo, rust! De eerste keer sinds 4 april dat er geen bier in een plastic emmer in huize baschie staat te fermenteren . Zes kratjes bier (en wat mooie champagneflessen en een christoffelfles) vol met overhoppig gerstenat (een 5% Amerikaanse pale ale, een 6 procent India Pale Ale, en een 8 % Imperial India pale ale) staan nu te rusten in m'n trapgatkast, en ik ga pas weer brouwen als ik mezelf een of twee mandflessen heb gekocht om het bier wat langer in te kunnen laten rusten.
Na het fiasco met de IPA-kit brouwde ik drie zondagen geleden mijn eerste IPA van eigen recept met een mix van Amarilla en Cascade hops. Die bracht zo'n onverwoestbare grijns op m'n gezicht dat ik vorige week zondag na het bottelen ervan, meteen een tweede bier heb gebrouwen; een lichtere (van alcohol en van bitterheid) American pale ale van 5%. Een biertje voor doordeweeks, zeg maar. Dat bottelen en brouwen op-de-zelfde-dag ging zo soepel dat ook het "zware/moeilijke" aspect van het brouwen steeds meer leek mee te vallen. Dus moest ik natuurlijk meteen de week erop (vandaag) een restjes Double IPA (ook wel imperial IPA genoemd) brouwen. Wat een beest (of draak) van een brouwsel is dat geworden zeg! 8 tot 8.5% alcohol, een tientje aan hops met een bitterheid die na 3 uur nog pijn doet. Ik hoop dat hij een beetje bijtrekt op fles, want ik geloof dat ik met dit brouwsel mijn grens wel opgezocht heb .
Ik vermoed dat mijn eerste IPA nog steeds het beste brouwsel is dat ik tot nu toe heb gemaakt (het was dan ook een superpopulair recept). Ik ben hem nu aan het drinken en zou eigenlijk niet weten hoe ik hem nog beter zou kunnen krijgen. Met zo'n prachtige basis leek het me erg gaaf om eens een stel IPA's te maken die allemaal volgens exact hetzelfde recept zijn gebrouwen, maar wiens aroma en finishing hops allemaal anders zijn (zelfde bittering, zelfde IBU's).
Er is echter 1 ding dat roet in het eten gooit: de zomer. In de zomer is het te warm om bier te brouwen. Boven de 22 graden zijn er niet alleen te veel natuurlijke gisten in de lucht die je bier kunnen "vervuilen", maar je eigen, precies gekozen gist doet ook een beetje te snel z'n werk en geeft daardoor vreemde bijsmaken bij hogere temperaturen (zo is de pils, en de "lager" methode uitgevonden: in de zomer was pas-gebrouwen bier niet te zuipen, dus brouwden ze een ontzettende hoeveelheid in maart en sloegen ze het op in koele kelders en grotten). Òf ik koop mezelf een extra koelkast en ga proberen lagers te brouwen in de zomer (met een risico op infectie door natuurlijke gisten), òf mijn nieuwe hobbie moet even overzomeren (I think not!). Vóór de zomer wil ik trouwens wel nog een witbier alla Hoegaarden brouwen, dus ik moet even zien hoe ik dat in mijn brouwschema ga inpassen. Hoe dan ook, ik ga zeker meer dan de eerder door mij geplande zes kratten Grolsch beugels nodig hebben om me door de zomer te helpen (zeker met een aantal bieren die lang moeten liggen voor ze op dronk zijn).
Ow, en dan nog een vraag aan u allen: woont u niet al te ver weg (of kom ik niet al te weinig bij u thuis, of wilt u me juist vaker bij u thuis langs hebben!) en heeft u kratjes lege Grolschbeugels, dan neem ik die graag van u over! Ook ben ik erg geïnteresseerd in extra grote bierflessen, zoals de Christoffel blond 2 liter beugelfles (net 2 flessen op marktplaats gekocht ), of de Grolsch 1.5 of 2 liter beugelfles. En als laatste kan ik altijd standaard 0.75, of grotere (magnum, jeroboam etc) flessen sect, mousseux, crémant, cava, espumante, prosecco, champange, la chouffe etc. etc. gebruiken. Als het maar sterke flessen zijn met een hele grote rand onder de (kroon)kruk, waaromheen je een champagnekurkkooitje kunt vastzetten.