Zoals u weet, was u niet uitgenodigd op dit feestje. Niet omdat u niet genoeg geholpen heeft — ik heb serieus overwogen om enkelen van u uit te nodigen — maar omdat het idee van een feestje eigenlijk met de dag potsierlijker werd. Het is als je vrienden vertellen dat je één of andere berg in de Himalaya gaat trotseren, en dan trots thuiskomen van de Vaalserberg.
Toch vind ik de drie-weken-mijlpaal wel een goede voor een laatste blog in de serie "stoppen met roken". In de eerste plaats gaan mijn excuses natuurlijk naar alle teleurgestelde bloglezers die op hel en verdoemenis hadden gehoopt: het spijt me dat het nergens echt spannend werd! Dan natuurlijk reuze veel dank aan Jocelyne, Edith, Elske en jeran voor hun hulp tijdens die eerste, toch wat enge week . Ik mag dan wel geen feestje geven, ik ga heel graag weer eens met jullie taarten bakken, koken, eten of naar de film, op mijn kosten . Ow ja, en Allen Carr, die in de hemel zijdt, hartelijk dank voor dit topboek, ik zal uw naam in elk geval heiligen db!
Nou, het moment is daar. Het is 22:18, precies 21 dagen zonder nicotine en ik ben toch wel een beetje trots , maar vooral heel erg blij. Wooohoooo , applaus voor jezelf , happy happy, joy joy