De weg vervolgde door Abcoude naar de Vinkeveense Plassen, en langs de Winkel en de Waver terug naar de Amstel richting Amsterdam. Later hoorde ik dat de Rotterdamse Marathon gecanceld was vanwege de hitte. Gelukkig viel de temperatuur naast de rivieren wel mee en had ik genoeg water bij me, maar aan het eind van de rit had ik wel een erg ruwe keel.
Na thuis wat uitrusten was het tijd om naar het Arendsnest te gaan. Ik zag, na al dat gefiets, al weer op tegen het gedoe bij de brug over de Amstel, de toeristen vanaf die brug naar het Muntplein, de omleidingen naar het Spui, het zebrapad met irritante toeristen, de voetgangerssluis etc. etc. en besloot in plaats van de Amstel rechts te volgen, eens links de eerste weg voor de Amstelstraat te pakken. Ik sla af, lees het bordje, "Herengracht", en vloek heel hard van binnen. Het Arendsnest ligt GVD aan de Herengracht! Ik fiets nu al bijna twee jaar lang die klotenroute, terwijl ik met veel minder moeite, minder toeristen, minder stoplichten en een veel beter uitzicht gewoon de Herengracht had kunnen volgen die uiteraard eindigt/begint bij de Amstel. Aaaargh, wat was ik dom!!!
Na wat Christoffel blondjes aan de Herengracht met Menno en Abdon, realiseerde ik me dat ik eigenlijk maar twee broodjes en een peer gegeten had die dag. Het bier hakte er keihard in, dus moest er al vroeg een restaurantje gevonden worden waar we buiten konden zitten. De populaire terrasjes zijn natuurlijk allemaal bezet, maar bij de wat rustigere Willemsstraat konden we bij Pathum, een Thai's restaurant, terecht. Dat kwam goed uit, want Thai's had ik nog nooit gegeten en ik ben immers op een wereldreis!
Pathum is een top-Thai! Het is er rustig, ze doen het goed op iens, je hebt een erg ruime kaart met soepen/voorgerechten die meestal tussen de 5.50 en de 6.25 uitvallen, kipgerechten die zo'n 12 euro doen, rundvlees doet zo'n 13, garnalen zo'n 16, inktvis/vis zo'n 14, vegetarisch ben ik vergeten, en ei trouwens ook, maar duurder dan de garnalen was het zeker niet. Elk van de categorieën bevat ongeveer een pagina vol aan gerechten, dus keus genoeg! De voorgerechten zagen er zo goed uit dat ik besloot ze te fotograferen, wat eigenlijk deze blog veroorzaakte, al dwaalde ik af, nog voor ik begonnen was . Als voorgerecht nam Appie de Kiploempia's, Menno de garnalen in loempiavellen en ik de kippensoep met kokosmelk en koriander. Het smaakte werkelijk zo goed als het eruit ziet! Mijn soep zat vol vlees, was zeer pittig, bevatte flink veel koriander en ik viste er hele stukken citroengras, citroenblad en thaise gember uit.
De kaart is voorzien van een hitte-wijzer. Eén, twee of drie pepertjes bij een gerecht vertellen je of het gerecht pittig, heet of pijnlijk is. Mijn soep had één pepertje, dus ik besloot een tweede pepertje te wagen: Inktvis met ui. Abdon waagde het op één pepertje met z'n biefstuk met ui en lenteuit, en Menno was een mietje en nam varkenshaas met champignons. Nu klopt er eigenlijk één ding niet. Vergelijk Abdons gerecht maar eens met de mijne. De mijne heeft twee, de zijne één pepertje. Maar op ons bord lijkt Abdon een stuk beter in de slappe pepers te zitten dan ik, en dat was dan ook aan zijn verbeten gezicht te zien .
Het pepertjessysteem is dan misschien niet te vertrouwen, het smaakte allemaal geweldig! Alle ingrediënten waren te proeven en volgens mij vers, ze waren niet zuinig met kruiden noch specerijen, en de bediening was vriendelijk. Aanrader! Ow, en ze hebben een hele koele bezorgauto/brommer/trike. Bestel op afstand en ge zult zien .