Zo, het weekje Genua zit er al weer bijna op. Ik skip de laatste paar uurtjes van de conferentie om even lekker te relaxen en een blogje te schrijven. Weg van al die luidruchtige fysici . De eerste blog beloofde geloof ik weinig goeds, maar het is allemaal goedgekomen. Het enige dat me nog steeds echt irriteert zijn de slechte kutcomputers hier (aaargh, klote Italiaanse taalinstellingen / windows / internet explorer, hoe kan iemand browsen zonder tabs!! / muis met vastgeroest balletje, een 17" tft met 1280x1024 op 1024x768 draaien, bah )

Maar goed, we moeten typen met de keyboards die we hebben en de internetdame in de doorschijnende blouse maakt veel goed. Eerst de vervelende dingen uit de weg helpen voor de euforie losbarst. De conferentie dan maar. Statistische fysica is saai. Dodelijk saai. En onbegrijpelijk. Moeilijk. Suf. Vervelend. Zeker in praatjesvorm. En vooral de meer theoretische praatjes. Ow, en de posters, soms gewoon complete artikelen met dubbelzijdig tape tegen een posterbord aangekwakt. Hoeveel theorema's kun je op een formuletje loslaten? Who cares dat glasses traag zijn en een raar kinkje in de staart van de distributie. Bah, bah, bah, bah, bah. Okay, er zat 1 leuk praatje bij, misschien zelfs 2, nou vooruit, 3, maar het grootste deel heb ik met freecellen op m'n telefoon doorgebracht. Heb ik dan niets wetenschappelijks gedaan? Jawel, ik heb genetwerkt. Goed hè Elske?

Zo heb ik de groep die mijn artikel voor m'n neus heeft weggekaapt ontmoet. Francesco Sciortino heet de prof., en het is eigenlijk best een aardige meneer. Slim ook, en vast heel nuttig voor m'n verdere onderzoek. Z'n PhD is daarnaast ook nog erg appetijtelijk en ze vroeg me wanneer ik langs zou komen als gast te Rome, dus daar zeg ik dan ook maar geen nee tegen. Bechhoefer, de eerste auteur van het model waarop m'n laatste artikel gebaseerd is heb ik nog even een copij van m'n draft onder z'n neus kunnen duwen en meneer Bray heeft me verzekerd dat de experimentalisten inderdaad zijn paper verkeerd geinterpretteerd hadden. Dan nog wat tips gekregen van Kurt Kremer, dus wetenschappelijk zit ik wel goed. Persoonlijk trouwens ook wel. Ik ben veel opgetrokken met Daniele, een vriend van Francesco en via een hotelgenoot ben ik twee kerels uit Lausanne tegengekomen, waarvan er een momenteel postdoct in Chilie en waarvan de ander zo sprekend op Willem Pieter lijkt dat ik Wipi niet heb hoeven missen deze week. Naarmate de week vorderde groeide de groep en gisteren zat ik met 3 Chilenen, 2 Fransen en 2 Zwitsers aan tafel.

Eigenlijk elke avond begon met een geniaal fenomeen dat direct in Nederland ingevoerd moet worden. Okay, bier is duur. 4 a 5 euro voor 0.4 tot 0.5 liter, maar je betaalt niet alleen voor het gerstenat. Je betaalt voor de aperetivos (ofzo), een schaal vol olijven, chips, taco's, kaas, worst, pizza's, broodjes, torta's en andere snacks. Drink drie biertjes en je hebt èn geen dorst, èn geen honger meer. Er zijn dan ook hele groepen participanten die op deze manier aan hun calorieën zijn gekomen. Zelf ben ik meestal na 1 a 2 biertjes een restaurant ingedoken voor een anti pasto en een primo (en wijn natuurlijk). Zo heb ik kunnen genieten van allerlei rare inktvis- en oktopusgerechten, soep met mosselen en schelpen, streppe (een soort pasta) met pesto en visjes. Ow en ik heb net het meest geniale purechocoladeijs ooit op van een gelaterie .

Het weer is ook zo'n goeie om over te bloggen als het in Nederland regent. Wat dacht u van 27 graden en een strakblauwe lucht? Fijn he . De stad is eigenlijk niet zo mooi 's avonds en ook een beetje onguur, maar overdag en vooral 's ochtends in het ochtendlicht is de stad prachtig! Supersmalle steegjes van 1.5 a 2 meter breed met gebouwen van 4 tot 8 verdiepingen hoog uitlopend op de meest mooie pleintjes met kleine kerkjes. Veel kerken en gebouwen zijn zodanig beschilderd dat het lijkt alsof ze gemaakt zijn van marmer of grote stenen en de beschikking hebben over allerlei frutseltjes rondom de ramen. Is er een rij zonder vensters, dan tekenen ze het er gewoon bij. Kitsch, maar wel grappig. Helaas zijn veel van de gebouwen overdag gesloten (een soort siesta?), dus ik heb niet al te veel kerkjes van binnen gezien.

Over het weer gesproken. Morgen is het 34, overmorgen 37 graden in Florence en ik vertrek om 11 uur. Toch wel handig dat je in Italië je kaartjes met je creditkaart via het internet kunt bestellen. De in Chili postdoccende Zwitser, Pascal, vertrekt vanavond al en als het goed uitkomt heb ik in elk geval één avond gezelschap in Florence (hij heeft geen telefoon).

Maar het meest indrukwekkende in Italië zijn toch wel de vrouwen. Mama mia! Donker, slank en zeer goed gekleed (lees luchtig ). Ennuh, ik ben meer een borsten- dan een billenman, maar in Italie ben ik toch mijn mening aan het herzien, wow . Ow en Edith, als je nog een prachtig pakje met rokje in jouw maat zoekt, kom dan hier shoppen; de microfoondames op de conferentie waren af en toe zo mooi ingepakt dat ik spontaan vergat te freecellen. Goed, het is al warm genoeg hier en er is geen koude douche in de buurt, dus ik zal het kort houden: WOEF!