Mijn vrienden doen dat niet zo vaak. Weg gaan. Zeker niet de hele goede, de “beste” zoals kleine kinderen zeggen. Ze verhuizen of jij verhuist eens een tiental kilometers weg, je verliest elkaar eens uit het oog, hebt het te druk. Maar echt weg, dat halen de meesten niet in hun hoofd. Daarvoor moeten ze Edith heten. Die heeft eerst twee keer geoefend met een half jaartje wegwezen en dan weer terugkomen en dacht, dat kan ik langer. Dat wegwezen dus. Dat beviel wel.
Nu was het wel elke keer leuker, ná dat terugkomen. Maar dat maakt het wegwezen er niet leuker op. Dat na zes halve jaren terugkomen moet wel minstens zes keer zo leuk zijn als het na een half jaar terugkomen, anders heeft het weggaan weinig zin lijkt mij zo. Voor mij dan. Arme ik 
.
Nou ja, wat ik wil zeggen is, ik ga je gigantisch missen Edith! Veel geluk in het wilde westen 
!
. Maar gelukkig is er internet 
.
(Ow, en hou je van covers, dan is dit een aanrader: http://www.amazon.com/Great-Jewish-Music-Serge-Gainsbourg/dp/B00000B73U )
