Ik neem me al tijden voor meer naar speciaalwinkeltjes te gaan, maar lui als ik ben kom ik er zaterdags mijn nest niet voor uit en zijn ze doordeweeks al gesloten als ik klaar ben met werken. Toen ik vandaag toevallig flink voor zessen naar huis ging om pizza voor mezelf te koken, besloot ik dat mijn favoriete pizzabeleg best een stapje beter kon. Zo belandde ik bij een door Francesco aangeraden Casa Molero, een Spaans/Portugees winkeltje waar ze wijnen, olijven, kazen, worsten, hammen, spek, aardewerk en ga zo maar door verkopen. Wow! Wat een geweldig rustieke winkel, wat een assortiment, wat een geuren en kleuren en wat een irritant accent . Ik ging er vandaan met drie soorten chorizo, queso fresco (een kaas die ik al veel in kookboeken gezien had, maar nooit geproefd), pancetta, en een veel lichtere portemonee. Snel nog even bij de buren, 't Kaasboertje, langs voor buffelmozzerella en m'n Spaanse chorizopizza kon niet meer stuk. Dacht ik. Natuurlijk had de C1000 geen gist meer, alsof de C1000 me ooit verrast heeft door alles op m'n lijstje ook daadwerkelijk in voorraad te hebben, dus moest ik hun alles-in-één pizzameel gebruiken. Gadverdamme, dat is geen pizzabodem, dat is een heel wittebrood. Ik had m'n tomatensaus net zo goed op een spons kunnen smeren! Gelukkig maakte het beleg, queso fresco, buffelmozzerella, drie soorten chorizo en een paar champignons, veel goed.