Eilanden spreken enorm tot m'n verbeelding en atollen misschien nog wel het meest. Ik heb het me eigenlijk nooit zo beseft, maar volgens mij vond ik als kind Brooke Shields in Blue Lagoon zo'n lekker ding, dat ik me destijds geen betere manier van opgroeien kon bedenken, dan gestrand op een tropisch eiland met zo'n olijk meisje .

Toen ik al surfend op digg een verzameling meest afgelegen, bewoonde eilanden vond, combineerde ik die aantrekking tot eilanden met m'n huidige grootste hobby en kwam ik al gauw op het eilandje in de lijst terecht, waar ze in elk geval internet hebben. Pitcairn, een eilandje van 5 vierkante kilometer in de Grote Oceaan, halverwege Paaseiland en Tahiti. Het behoort toe aan het Verenigd Koninkrijk en veel van z'n inwoners stammen rechtstreeks af van de achttiende eeuwse muiters van het schip "the Bounty". Pitcairn heeft zelfs z'n eigen top level domain: .pn. Een leuk detail: waar haalt een superklein landje zoal z'n geld vandaan? Uit de verkoop van postzegels aan postzegelverzamelaars natuurlijk .

Als je denkt dat een klein, Noord Hollands dorpje al verstikkend is, dan zul je je op Pitcairn wel helemaal niet prettig voelen. Met 48 inwoners uit 9 families is het 't kleinste rechtsgebied ter wereld, en met 5300 kilometer afstand tot het dichtstbijzijnde vaste land is het er niet eenvoudig ontsnappen. Maar met Pitcairn is meer aan de hand. De toenmalige burgemeester en nog zeven mannelijke eilandgenoten verspreid over drie generaties — half de volwassen, mannelijke bevolking — zijn in 2004 aangeklaagd voor maar liefst 55 zedendelicten. Deze zouden zich over de laatste 40 jaar hebben uitgespreid en het zou vooral om verkrachtingen en aanrandingen van minderjarigen gaan. Acht vrouwen getuigden, maar vermoed wordt dat dit niet de enige slachtoffers zijn. Zoveel mannen werden aangeklaagd, dat tijdelijk zelfs een vrouw, de zus van één van de beklaagden, voor het eerst in de geschiedenis van Pitcairn burgemeester werd. Gelukkig werden twee mannen niet veroordeeld, zodat Pitcairn nu gewoon weer een mannelijke burgemeester heeft .

Stel je voor. De helft van de volwassen mannelijke bevolking is een veroordeeld zedendelinquent en de helft van de vrouwelijke bevolking is door hen verkracht. En in de twee jaar dat deze zaak liep, zat niemand van de beklaagden vast. Dat noem ik nog eens een broeikas! En al roept Colleen McCullough "It's Polynesian to break your girls in at 12", dan is het nog steeds vreemd dat a) de halve vrouwelijke bevolking er zodanig over klaagt dat er een rechtszaak van komt en b) dat er ook zedendelicten werden gepleegd met nog veel jongere meisjes.