Na een lange, heerlijk zonnige dag in Sienna, een tweeëneenhalf uur durende terugreis naar Florence die maar een uur had hoeven duren en een remi diner van drie soorten soep en een Italiaanse Goulash thuisgekomen in mijn
hotel, bestel ik wat sterks bij m'n vriendelijke, hip-ogende receptionist. Ik plof neer op de bank, ergens midden tussen de bar en de balie, met uitzicht op een prachtige boekenkast met uitgestalde trompet, saxofoon en dwarsfluit en droom weg met een door een voorganger achtergelaten reisboek. De roes van het wijntje bij het restaurant en deze geweldige, zelfgemaakte
limoncello stijgt langzaam naar m'n hoofd en ik begin de muziek die de receptionist zachtjes over de luidsprekers laat spelen enorm te waarderen. In een andere setting had ik het vermoedelijk te zoet gevonden, deze dwepende zanger en ditto gitaar, maar nu deed het me wat. In een intens gelukkig moment pakte ik m'n notitieblokje, en vroeg de barman om de naam van deze plaat. Ik schreef hem op, bestelde nog een limoncello en kreeg dit rondje van de zaak. Een paar weken later downloadde ik de plaat en kon ik maar niet onder de indruk raken. Maar nu ik vanavond, met een zeker gevoel van "accomplishment", opnieuw naar z'n CD's luister, moest ik ineens weer aan Florence denken. Wat een topmuziek! Download Damien Rice!