Drie dagen geleden zag ik ineens licht aan het eind van de tunnel. M'n werktempo ging nog harder omhoog, ik werkte tot laat door en alles wat ik probeerde lukte. Ik heb in die drie dagen gedaan waar ik normaal drie weken over doe. Morgen is m'n laatste werkdag. Ik moet nog een mini-inleiding (in chapter this we do that, in chapter sister we do so) en een samenvatting (in chapter this we did that, in chapter sister we did so) schrijven, en dan gaat hij richting de printer, in een envelop, en naar m'n professor voor de laatste controle. Over iets minder dan een maand wil ik het dan naar de commissie sturen en dan zal ik wel ergens in september promoveren.
ow, en morgen hoef ik hier dus hopelijk alleen nog maar "wooohooo" aan toe te vullen, met de bijbehorende smileys.
______________________________________ (deze ruimte is gereserveerd voor uitbundig gejoel).
Tja, mag ik joelen? Het ringbandje zit door m'n thesis, de thesis in een envelop en de envelop in een grote plastic bak met "overige bestemmingen". Maar de thesis heeft maar 1/4e inleiding en nog geen samenvatting. Achja, ik heb wel voor het eerst in een maand de hele nacht doorgeslapen en heerlijk fluitend m'n commissieverzoekbriefje afgeleverd bij de Kruislaan. En het is m'n laatste werkdag. Dus vooruit ende heel voorzichtig: