Taalles met alleen bejaarden. Och arme. Gelukkig druppelden heel langzaamaan ook wat jongere dames binnen en ebden mijn angsten geleidelijk weg (waarom doen haast alleen vrouwen aan taalcursussen?). De Mediteraans ogende dame van ongeveer mijn leeftijd die voorbij kwam wandelen bleek zelfs mijn "juf" te zijn, en Bas zag dat het goed was.
We zijn met zeven cursisten. Een oudere Franse dame die geen Nederlands kan, een jongeman van mijn leeftijd die veel werkt met Italiaanse bedrijven, drie dames van tussen de 30 en de 40 en een grappige kerel van rond de 45 die me nog een keer de slappe lach gaat bezorgen met de moeilijke kop die hij trekt als hem iets in het Italiaans gevraagd wordt. De eerste les is vooral opstarten. Dus we roepen wat Italiaanse woorden die we al kennen, zeggen elkaar veelvuldig gedag en vertellen hoe het met ons gaat, bene bene! De lerares spreekt voornamelijk in het Italiaans en we worden ontmoedigd al te veel in het Nederlands of Engels te vragen. Volgende week gaat het denk ik pas echt van start, dan zijn ook de lesboeken er en krijgen we huiswerk. Helaas wel zonder de vriendelijke Franse dame. Die voelde zich wat al te bezwaard dat de hele les in het Engels moest voor haar alleen (voor sommige Hollanders is twee vreemde talen misschien wat te veel van het goeie).
(Ow, en hou je van covers, dan is dit een aanrader: http://www.amazon.com/Great-Jewish-Music-Serge-Gainsbourg/dp/B00000B73U )
