Bij mij zijn aan beide voeten in de loop van de tijd de binnenriemen van de grote teen weggesneden, de buitenkant groeit minder snel in. Rechts ging dat goed, maar links heb ik altijd last gehouden en het laatste jaar was ik elke maand de pineut. Meestal kon ik dit zelf met veel pijn en moeite "oplossen", maar sinds kort lukt ook dat niet meer. Vandaag dus maar de schone sokken aangetrokken en een huisarts in Den Haag gezocht, me ingeschreven en mijn teen laten bekijken. Of ik mijn vorige huisarts even wilde vragen mijn dossier door te sturen. Welke? Ik heb al zeker twaalf jaar geen officieel huisartsenbezoek meer gebracht en ben inmiddels twee keer van zorgverzekeraar veranderd. Gek genoeg heb ik onthouden dat mijn laatste huisarts op de Hatertseweg in Nijmegen zat, en de enige huisarts aan die 3.5 kilometer lange straat had mij nog in zijn electronische patientenbestand staan ook. Of hij ook mijn medische dossier heeft is trouwens nog maar de vraag, daar moet ik vrijdag voor terugbellen. Mijn dossier zal of bij hem op zolder staan, of bij mijn vorige huisarts in mijn geboorteplaats. Ik ben benieuwd .
Maar goed, volgende week donderdag dus mijn eerste "dubbele wig-excisie" door mijn nieuwe huisarts en zijn huisarts[es/in] in opleiding. Mijn linkerteennagel heeft het namelijk voor elkaar gekregen zich aan beide kanten uit mijn zicht en buiten het bereik van mijn nagelschaartje te verstoppen en beide kanten moeten dus grondig bijgesneden worden. Tot die tijd moet ik vier maal daags een soort pil slikken wiens naam ik hoogstwaarschijnlijk ook na 40 van die pillen nog niet kan onthouden: Flucloxacilline. Een soort penilose peniciline, met extra fluc en loxa, ofzo. Niets om je zorgen over te maken trouwens, want je mag er gewoon bij blijven drinken of autorijden (òf, niet én). Owja, na de "operatie" heb ik twee dagen "loopverbod". Ik verheug me er nu al op!
*Update*
Patiëntenbestand is momenteel kwijt . Nijmegen had nog wat brieven van het Radboud vanwege het verbrijzelen van mijn elleboog, maar verder niets. Daarvoor zat ik bij een huisartsencombi die nu is opgesplitst, maar geen van beiden heeft nog informatie over mij. De assistente van mijn een van mijn kinderhuisartsen doet nog wat graafwerk in haar ouwe doos, maar als zij niets vindt ben ik archiefloos. Jammer hoor, leek me best koel om eens over mijn kinderziektes te lezen.