Ik begin steeds meer te beseffen dat het almaar groter en groter worden van bedrijven waarmee we in het dagelijkse leven te maken hebben alleen maar slecht voor de consument is (en ik moet uitkijken, want het bedrijf dat mij inhuurt was onlangs nog het grootst ter wereld). Bakkerijen die allemaal hetzelfde klotebrood verkopen omdat 98 procent van ze hun voorgemengde broodmixen bij dezelfde maatschappij inkopen als de supermarkten; de zoveelste supermarkt die in een Albert Heijn verandert (en het zoveelste door mij geliefde "te exotische" product dat Albert Heijn uit zijn assortiment haalt); de hele "too big to fail" discussie in de wereldeconomie, of het nu om autofabrikanten of om banken gaat. Ow, en ik ben het een keertje eens met de SP dat middelbare scholen geen bedrijven van 25.000 man zouden moeten worden.

Gelukkig is er een topbedrijfje bij mij om de hoek dat alle "voordelen" van schaalvergroting lijkt te weerstaan. Een gezellige, kalende Hagenees met dito (gezellig en Hagenees, niet kalend) accent runt deze tent al ruim dertig jaar in zijn eentje en zonder personeel en zijn bedrijf is in al die tijd hooguit een nieuwe stoel en een spatje verf veranderd. "Dit is grotendeels een koopwoningenwijk, de meeste mensen werken hier" zegt hij trots over zijn Valkenboskwartier in antwoord op mijn opmerking dat ik de wijk nog niet echt snap, "daarom is hier vrij weinig gerotzooi" (vrij citaat). Hij lult niet te veel, niet te weinig. Werkt snel door en is zeker niet van plan je langer dan nodig binnen te houden. Hij is al om half negen open, zodat je mooi net voor je werk, en voor het druk is bij hem langs kunt gaan. Z'n zaak is maar net iets breder dan zijn voorruit van anderhalve meter en ongeveer twee keer zo diep. Overdag zitten de vier of vijf wachtstoeltjes vol met meest grijze oude mannetjes terwijl hij noest de klant in zijn enige grote stoel bedient. Acht euro vraagt hij voor zijn werk. Acht euro! Zelfs Kap-spatie-salon Mohammed in de Oosterparkstraat was nog niet zo genereus, daar betaalde je een tientje en werd je geacht je kleingeld op de donatieschaal te leggen omdat je je schaamde voor het lage bedrag dat je net had betaald. Goed, hij werkt haast alleen maar met de schaar, tondeuzes daar doet hij niet aan, maar dat betekent wel dat hij maar een vijfde van de tijd van Mohammed nodig heeft (al heeft hij helaas geen spannende Koerds/Iraaksse verhalen van het thuisland). Ook lijkt hij elke keer hetzelfde kapsel op te leveren, welke instructie ik ook geef. Maar dat is maar goed ook, want je wil niet weten hoe Mohammed klaagde dat mijn haar nog moeilijker te maaien was dan het haar van een Surinamer en hoe mijn gezweet in zijn subtropische knipparadijs niet meewerkte. Nee, deze Hagenees is een uitstervend soort dat beschermd zou moeten worden. Fuck de korenwolf, save the enkelstoelige herenkapper!