In vorige vakanties naar Italie leefde ik vooral van grote stad naar grote stad. Grote steden staan immers uitgebreid in reisgidsen en het zijn ook vaak de plaatsen waar je al eens over gehoord heb. Voor de verandering pak ik het dit jaar anders aan. Ik ga het “platte land” verkennen, alhoewel plat... Ik ga proberen zoveel mogelijk in agriturismi te slapen (of voor zolang het leuk blijft). Een agriturismo is een boerderij die, om wat geld bij te verdienen, ook kamers of appartementen verhuurt, en het concept is behoorlijk populair in Italie. Het agriturismo dat ik met Francesco aangedaan heb ligt aan het Comomeer, maar dan bijna een kilometer hoger. Haarspeldbochten, 20% hellingen, mijn auto heeft nog nooit zo hard moeten werken. 2 uur rijden over 60 kilometer weg . Een Engelsman en z'n Braziliaanse vriendin hadden schijnbaar op hun motoren doodsangsten uitgestaan (vooral de man, aangezien z'n tank leeg en dus z'n voorkant licht was) en het was nog maar de vraag of hij de berg weer af durfde te rijden de volgende ochtend. Dit is een van de grotere agriturismi, maar daarom niet minder mooi. Het gebouw is prachtig, iedereen heeft z'n eigen voordeur naar buiten, vaak met een klein terrasje en een paar stoelen. Buiten zijn meerdere grote terrassen, eentje overdekt met hangende druiven. Ze maken kaas van melk van hun eigen geiten (wat duurt dat melken lang!) en ze verbouwen hun eigen groenten. Verder loopt er nog ergens een ezel rond, en word je de hele ochtend wakkergehouden door hanen (dat laatste geldt voor alle agriturismi kan ik je nu na 3 agriturismi vertellen). De eerste dag hebben we niet veel meer gedaan dan wat lopen in de bergen en hebben we het “huisvrouwkoken” van ons hotel uitgeprobeerd: kazen, pure met kalfsstoofpot, chocoladetaart met peren. 's Avonds heerlijk buitengezeten met een netbook, een grappa en een biertje. Uilengeoehoe op de achtergrond, een gigantische loebas van een schaapshond naast me, en de instructies hoe de lichten uit te doen, aangezien ik de laatste was .
Dinsdag 30/8
Maandagnacht voor het eerst in tijden gesnurkt. Ik ben een lattenbodem gewend, en blijkbaar zorgt dat ervoor dat ik niet op mijn rug slaap, maar deze zachte verenbodem laat me zonder problemen op mijn rug slapen en dan snurk ik ontzettend. Francesco maakt me 's nachts wakker om zelf te kunnen slapen. Anyhoo, vroeg opgestaan, koffie gedronken en wat getyped. Ontbeten. Kaas, brood , honing, salami. Naar beneden gereden vanuit Schignano naar Argegno, verkeerd doorgereden naar Brieno. Kerkje bekeken, toen teruggegaan naar Argegno. Net de boot gemist omdat de kaartjesverkoper sloom en de boot snel was. Even Argegno bekeken, niet veel waard om 1.5 uur te wachten, doorgereden naar Menaggio (a trois). Boot naar Belagio, superdruk, fucking Amerikanen, kak-Hollanders en Britten. Eiland overgestoken naar de andere kust en aan een rustige haven de benen in het water laten zakken. Half uur later keken we achterom, zater er nog 10 anderen om ons heen. Terug, focacchia achtige pizza gegeten, daarna een soort cannelino en nog een ding met cannel... (zoet gebak gevuld met gedroogd fruit). Door naar Varenna. Botanische tuin, water gedronken uit de fiumi di latte. Terug naar Menaggio, gegeten. Eerst gedroogde vis op nat polenta toast. Niet goed. Daarna F iets met gnocchi en een beest en kaas (heeeeerlijk), ik had cozze alle romana, met als contorno gekookte aardappelen. Alla romana betekent met tomaten en rode pepers gekookt. Super, maar veel bekijks van de Duitse kinderen naast ons... (overhoorde moeder zeggen: maar je hamburger leefde eerst ook). Francesco reed naar het agriturismo omdat ik een 0.4 bier op had. Hij kon slecht zien in de enge bochten (donker),maar toen ik de breedstralers aanzette ging het al een stuk beter!
Uiteindelijk samen in de wifiruimte gezeten. F heeft z'n chinadocumenten ingevuld, ik een hotel gezocht. F heeft een agriturismo bij Maranelo (Ferrari) gevonden, ik heb zelf gebeld en helemaal overtuigend een kamer besteld. F naar bed, ik type dit verhaal.