Als ik niet van koken zou houden, zou je denken dat ik een seriemoordenaar ben, er hangen immers 5 keukenmessen van 20 tot 25 centimeter aan mijn muur, plus de tooltjes om ze lekker scherp te houden. Maar nu ben ik nóg een gelukkiger mensch. Ik ben sinds gisteren, dankzij mijn vrienden en collega's, in het bezit van een aantal nieuwe wapens!

Eerst stel ik mijn slachtoffers op hun gemak met mijn anti-nervositeitsthee, dan versuf ik ze met een flesje bourgogne en een pot slaapkruidenthee, en als dat niet genoeg is lees ik voor uit Nietzsche, Goethe of Houellebecq . Eenmaal rustig ontdoe ik ze van hun schil met mijn nieuwe citroenzester en vermals ze en sla ze plat met mijn prachtige vleeschhamer, die aan één kant een metalen piramideprofiel (met vierkant grondvlak, heel belangrijk!) heeft voor het zware werk. De grote stukken kunnen de oven in doorboord met mijn nieuwe oventhermometer, de wat mindere stukjes gaan in de hakmolen. Van de echt malse stukjes kan ik mooie plakjes snijden met mijn eiersnijder, die dan kunnen schitteren in mijn nieuwe tapasrecepten. Achteraf grijns ik van voldoening en was ik mijn handen in de onschuld die uit mijn nieuwe zeeppompje vloeit.

In al haar wijsheid heeft sinterklaas extra goed haar best gedaan om de cadeautjes Basproof™ te houden. Dat wil zeggen dat ze niet snel stuk gaan als ik ze laat vallen, en dat ik me er niet mee kan bezeren. Helaas vindt Baschie altijd wel een manier om zich te bezeren. Om me tegen mezelf te beschermen had ik de oventhermometer in mijn lade verstopt. Tijdens het afwassen was de punt omhoog gaan staan, en toen ik een greep deed uit de bestekbak, greep ik recht in de oventhermometer en had ik een mooi (klein) gaatje in mijn handpalm . Baschie is niet Basproof !