Er zitten al weer 5 dagen op sinds de laatste update en ik heb zoveel gezien en meegemaakt dat ik dat moeilijk allemaal in deze blog kwijt kan. Ik heb maar weinig tijd en zin gehad om een internetcafé op te zoeken. Lissabon is vooral veel heuvels en bergen, dus je hebt vanuit veel plaatsen prachtige uitzichten. Ik heb nog nooit zo´n kleine stad met zoveel mooie gebouwen en pleinen gezien. Door al die heuvels word je wel gruwelijk moe, en aangezien we zowel `s middags als ´s avonds warm en goed eten, loop je de hele dag met een volle buik. Vandaag dus maar lekker een broodje in een park gegeten, dat had mijn maag even nodig.

Zaterdag Wipi opgehaald van het station en heel rustig wat rondgelopen, hij moest immers bijkomen van de bijna 52 uur durende reis. De volgende dag zijn we naar de wijk Belém (spreek uit bélaim) gelopen, waar de halve marathon van Lissabon op dat moment eindigde. Ze hebben daar het mooiste clostrumkloosterhof van de wereld en we hebben urenlang heerlijk in het zonnetje gezeten bij het fonteintje in het midden ervan. Ik ben dan ook aardig verbrand die dag. ´s Avonds met een Amsterdamse docent Portugese kultuurgeschiedenis afgesproken, die ons typisch Portugees eten heeft laten proeven. Een soort stoofpotje van 3 soorten worst, rundvlees, koolraap, groene kool, wortel en aardappelen. Bloedworst kon ik tot mijn verbazing wel binnenhouden, maar het eten ervan stond me toch tegen, de textuur is korrelig en de smaak wat wee, niet voor mij!

De dag erop tijdens de lunch en het diner afgesproken met een Portugese man die Wipi tijdens zijn trip had ontmoet, Pedro, een medewerker van de BPI bank. Ze hadden gelijk een band, hij heeft ook vliegangst . Pedro nam ons mee naar een visrestaurant waar we drie vissen deelden, erg goed! Dinsdag een rustige dag gehad, een klein wijkje ten noorden van Lissabon opgezocht en daar wat gelezen en rondgestruind. ´s Avonds de reis voor de volgende dag gepland: een tour door de omgeving van Lissabon en de kust aldaar. Dus dat betekende de volgende morgen vroeg opstaan, naar het vliegveld afreizen en een auto huren. 70 euro en alleen ik mocht rijden (anders kostte het nog 30 euro meer). In Portugal zijn de wegen superslecht aangegeven, op de kruisingen staan pas, in hele kleine lettertjes, de richtingen aangegeven, dus voor je het hebt kunnen lezen ben je er al voorbij. Dit leidde al gauw tot irritaties, maar ik geloof dat we het overleefd hebben . Ik ben die dag zuidelijker dan ooit gekomen, en westerlijker dan ooit (om precies te zijn het westelijkste stukje Europees vaste land Cabo da Roca!). Naast Cabo da Roca was vooral Sintra indrukwekkend. Toen het begon te schemeren zijn we het stadje binnen gereden en toen met de auto omhoog gereden naar het in de mist gelegen en van onderaf verlichtte paleis. Vooral de rit omhoog was sprookjesachtig in het donker. De rijksten der rijksten woonden daar vroeger, dus je rijdt langs door muren omlijste, supersmalle haarspeldbochten omhoog en af en toe doemt er het prachtige uitzicht over het stadje Sintra op.

Vandaag had ik alles wat ik wilde zien wel gezien, dus ik heb wat door de stad gestruind. Eerst wat op een terasje gezeten in een drukke winkelstraat, naast twee mooie dames die, in tegenstelling tot de gemiddelde straatmuzikant, erg goed konden spelen op hun viool. Toen omhoog gelopen via de basiliek naar de tuin bij de basiliek en de botanische tuin verderop. Toen met de touristische minitram naar Belém, en daar een boekje gelezen met uitzicht op de Taag. Die avond Pedro wederom ontmoet, met de taxi naar de grote brug gereden die lijkt op de hangbrug bij San Francisco, om daar wat te eten. De taxi's zijn hier een stuk goedkoper!! Na het eten een vrijkaartje gekregen voor een supersjieke club, waar je kunt loungen in bedstedes. Helaas moesten we vroeg weer weg, want morgen gaan we naar Porto met de trein.

Wat betreft drank, vrouwen en eten. Vrouwen zijn hier nog steeds een stuk mooier dan de Nederlandsche dames, maar zijn ook veel minder bereikbaar zeggen zelfs de locals. Vandaag dat nog even besproken met Pedro. Ze hebben hier vrijwel allemaal donker haar en donkere ogen, een fraai koppie en supermooie billen en benen, vast vanwege al dat gehuppel tegen de bergen op. Voor de liefhebbers van grote borsten is hier minder te halen ben ik bang. Het schijnt extreem moeilijk te zijn om met de dames in contact te komen. Ze gunnen je inderdaad geen enkele blik waardig en een glimlach kan er maar zelden vanaf. Als je wel wat terugkrijgt, zijn dat eigenlijk altijd buitenlandse meiden. Door de megagrote zonnebrillen kun je trouwens ook erg moeilijk oogcontact krijgen (kom maar op met je "smoesjes!" ).

Eten! Nou, als je wegblijft van de bloedworst en van de restaurantjes met een bediende met een drankprobleem kun je hier fantastisch eten. De vissen zijn hier zo vers, dat ik in de vitrine van één van de restaurants waar we aten, de vissen nog zag ademen op het ijs . Vis is dus de beste keus hier, al kun je bij de betere houtskoolrestaurants ook perfecte biefstuk krijgen (met een eitje erop). Bij elk restaurant krijg je meteen een bak brood voor je neus en een stel hapjes (vaak stokvisballetjes, olijven en kaas), als je ervan gebruik maakt, moet je ervoor betalen. Het eten is een stuk goedkoper dan in Amsterdam, maar we eten zo vaak en zo veel gangen, dat we toch een stuk duurder uitkomen.

Drank: Als je wijn bestelt, krijg je een karaf of fles. Zelfs als je alleen bent wordt blijkbaar van je verwacht dat je een fles wijn leegmaakt. De huiswijn is hier al heel behoorlijk, al zijn we ook naar een speciaal wijncafé geweest waar we de wat betere wijnen hebben mogen proeven. Ook zijn we naar het "portlandhuis" van Lissabon geweest. Ik heb geloof ik een late bottled vintage uit '92, '97 en een Colheita uit een ander jaar op. Portugezen drinken alleen wijn bij het eten, bier bij het uitgaan. Verder geen spannende dingen gebeurd met drank ben ik bang, ik ben aardig door de wol geverft.