In Engeland, Australië en de Verenigde Staten zijn subliminale boodschappen verboden, mede dankzij James Vicary die in 1957 beweerde dat hij door het tonen van onzichtbaar korte reclameboodschappen tijdens een film, bioscoopbezoekers kon overhalen om Coca Cola en popcorn te kopen. Helaas bleken zijn beweringen gefabriceerd en konden vervolgstudies het effect van subliminale boodschappen niet aantonen.

Onderzoek door Johan Karremans van de Universiteit van Nijmegen wijst uit dat het toch mogelijk is om mensen te beïnvloeden door middel van dit soort boodschappen, maar gek genoeg lijkt het alleen effect te hebben op diegene voor wie de reclame relevant is.

Een groep vrijwilligers voerde een test uit waarin ze moesten tellen hoe vaak een bepaald karakter voorkwam in een voorbijschuivende tekenreeks. Een deel van de vrijwilligers kreeg meermalen gedurende 23 miliseconden de merknaam "Lipton Ice" te zien, terwijl de controle groep "Nipeic Tol" getoond kreeg. Achteraf moest er gekozen worden tussen Lipton Ice en Spa Rood en moest men aangeven hoe dorstig men was. Uit dit onderzoek bleek dat er geen verschil in voorkeur zat tussen Spa Rood en Lipton Ice bij de controlegroep, maar dat diegene die "Lipton Ice" als subliminale boodschap kregen significant vaker voor Lipton Ice kozen. Verder bleek dat de subliminale boodschap meer effect had op de dorstige vrijwilligers. In een tweede onderzoek werd telkens "Lipton Ice" getoond, maar werd voorafgaande aan de test de helft van de vrijwilligers extra dorstig gemaakt door middel van een zoute snack. De dorstige groep koos in 80% van de gevallen voor Lipton Ice, tegenover 20% van de controlegroep.

Om de één of andere reden hebben subliminale boodschappen dus alleen effect als het slachtoffer er al extra ontvankelijk voor is. Het tonen van een waspoedermerk tijdens een avondfilm zal vermoedelijk weinig effect op ons koopgedrag hebben en het tonen "dames, zoen de nerd naast je", zal helaas alleen de dames die dat toch al van plan waren tot deze daad aanzetten. Jammer hoor !