Aangezien water een andere brekingsindex heeft dan lucht, is het moeilijk om vanuit het ene medium te jagen op iets dat zich in het andere medium bevindt; de prooi bevindt zich immers niet op de plaats waar je hem ziet. Heb je een klein mondje en geen gereedschap om iets, groter dan je mond, naar binnen te werken, dan zit je nog met het probleem dat objecten in het andere medium een andere grootte lijken te hebben.

Voor de schuttersvis lijkt dit allemaal geen probleem. Deze 25 centimeter grote vis spuugt moeiteloos insecten van overhangende bladeren af, terwijl hij zichzelf onder het oppervlak schuilhoudt. Wetenschappers uit Duitsland hebben de visjes getraind om op schijven van een specifieke doorsnede op verschillende hoogte te schieten, in ruil voor een dood beestje. Hieruit blijkt dat de visjes prima in staat zijn alleen te schieten op prooien die daadwerkelijk in hun mond passen.

Ik vind het eigenlijk gewoon een erg mooi plaatje .

Niet de chocolade, maar de liefde bepaalt het gewicht van een vrouw tijdens haar relatieleven. In een, door de Weight Watchers opgezet, onderzoek onder 3000 getrouwde vrouwen bleek dat er een duidelijk verband zit tussen het stadium van de relatie en het gewicht van een vrouw.

• In het eerste stadium, "the honeymoon period", is de vrouw verliefd, zeker van haar relatie maar nog niet getrouwd. Tijdens deze periode verliest de gemiddelde vrouw 3.9kg om indruk te maken op haar vriendje.
• In de "comfy zone" is een vrouw wel erg zeker van haar man, 5kg komt erbij.
• Dan volgt de "grote dag", de man heeft de vrouw ten huwelijk gevraagd en ze wil er wel goed uitzien in die jurk. Ze verliest gemiddeld 4.1kg, maar 1 op 20 verliest zelfs 12 kg voor deze dag
• Dan de onvermijdelijke (?) "baby boom". 7.2 kg komt erbij, maar we blijven van haar houden
• Dan vindt ze zichzelf opnieuw uit in de "reinvention", de kinderen zijn ouder en de vrouwen sprinten naar het fitnesscentrum, waarbij de meeste weer al het gewicht van de babyboom eraf trainen.

Wat er daarna gebeurt zeggen ze er niet bij. Beetje zinloos onderzoek, compleet gebrek aan statistiek, maar het is wel grappig dat de jojo bij de meeste vrouwen ongeveer hetzelfde werkt (maar de babyboom is wel heel obvious)

Bij de Bijenkorf en de Ikea werd winkelend publiek gevraagd aan te geven hoe lang ze over een beslissing tot kopen hadden nagedacht. Een paar weken later werden ze gebeld en gevraagd naar hun tevredenheid met het gekochte product. De Bijenkorfshoppers waren tevredener naarmate ze langer nagedacht hadden, de Ikeaërs juist andersom, die hadden beter het nadenken achterwege kunnen laten. Dit geeft niet aan hoe debiel het Ikeapubliek is (al zou je soms anders denken), maar geeft aan dat kleine aankopen (bij de Bijenkorf) beter onderbouwd kunnen worden met argumenten, terwijl grote aankopen (bij de Ikea) beter aan je gevoel overgelaten kunnen worden.

Hoe moeilijker het besluit, hoe minder je over het besluit moet nadenken, concludeert Ap Dijksterhuis, een UvA professor in de psychologie, deze week in science (Samenvatting) dan ook. Simpele besluiten zijn nog te behappen door je bewustzijn, maar als het ingewikkelder wordt, kun je het maar beter aan je onderbewustzijn overlaten. Deze moet je wel even de tijd geven om alles te verwerken, dus een nachtje erover slapen is op zich geen slecht idee.

Volg dus, voor moeilijke beslissingen, je gevoel, niet je verstand, je bent toch te dom om alle gevolgen van een moeilijke beslissing te overzien.

Drinkt u als een Tempelier, rookt u als een schoorsteen en bent u omgeven door schoorstenen? Gaat u dan vooral door, ik heb goed nieuws voor u. Uw kans op een ongelukje is minder hoog dan wanneer u zou stoppen.

Een groot deel van de Chinese mannen houdt zich aan een streng alcohol-, sigaretten- en vervuilde-lucht-diëet en hun spermakwaliteit is daardoor al 40 procent slechter dan vijftig jaar geleden. Een circa een jaar geleden geopende spermabank in Hangzhou Stad heeft al 520 van de 600 mannen die een handje wilden helpen moeten afwijzen op grond van hun productiekwaliteiten. Niet iets waar de Chinese overheid over mag klagen lijkt me. Deze doet al lang aan familieplanning, maar ik had geen idee dat dit ook doorwerkte in diëetvoorschriften.

Hoe meer details we weten van een route, hoe langer de route lijkt, beweert onderzoek aangehaald in News@Nature. Hierdoor lijkt een weg niet alleen langer te worden naarmate we hem vaker nemen en dus beter kennen, maar lijken hele drukke of interessante routes langer, omdat er simpelweg meer detail om te onhouden is. Een 500-meter lange wandeling door het interessante Portmeirion (rechts) voelt als ongeveer 1500 meter aan, dezelfde lengte in Manchester maar 800 meter. Helaas wordt er niets over het verschil tussen mannen en vrouwen, als het gaat om hun overschattingsvermogen, gezegd .

Als je je afvraagt of een beetje lamballen tijdens het rondlopen zou kunnen helpen in het onthouden van je route, dan heeft een ander verhaal op News@Nature daar misschien een antwoord op. Neuronen van rustende ratten die net iets interessants, zoals de route naar de dichtstbijzijnde kroeg, te weten zijn gekomen, herhalen tijdens die rust in versneld tempo de handelingen die tot die kroeg leidden, teneinde deze beter te onthouden. Goeie smoes dus als je weer eens zit te lamballen, eh, iets briljants aan het herkauwen bent dus.