Eerst met z'n vijfen, dan met z'n vieren. Menno was helaas harstikke ziek en moest deze avond aan zich voorbij laten gaan. Het zou nog even zes man geworden zijn als Evert en Marlies waren langsgekomen alvorens naar de Dam te gaan, maar helaas, na de grote storm, niets meer van ze gehoord (en geef ze eens ongelijk ). Een klein, maar fijn clubje dus, met Abdon, Jantien en Jasper. Abdon bracht de speciale biertjes en de indische balletjes mee, Jasper en Jantien de champagne en de whisky, en ik deed de oesters en de sushi . Zier hier voor de foto's, helaas geen foto's van de balletjes, die zitten allemaal in m'n buik .

Voor al m'n bloglezers: Een geweldig en gelukkig 2007!

Webcams vond ik altijd maar suffe dingen. Wie wil nu constant in de gaten gehouden worden door zo'n alziend oog. En wat als je net vergeet dat het ding aanstaat als je in je neus peutert, of nog erger, je uitkleedt voor je naar bed gaat? Het voordeel van met mensen chatten of bellen/skypen is dat je tussendoor andere dingen kunt doen. Je kunt zelfs doen alsof het je allemaal enorm interesseert, terwijl je gezicht heel iets anders laat zien. Niet zo met webcams.

Toen ik echter een maand of wat geleden met erg veel plezier met iemand chatte die een webcam aan had staan, veranderde ik van mening. Nog steeds vind ik videotelefonie vervelend. Een telefoongesprek vraagt immers al je aandacht en er wordt van je verwacht dat je die aandacht ook geeft. Bij chatten is dat echter anders. Daar ga je er meestal van uit dat de ander nog veel meer te doen heeft; het contact is meer vrijblijvend, ook of je die webcam aanzet of niet. Webcamchatten is wat dat betreft ideaal. Zonder "de hoorn erop te leggen", sluit je de "stream" af. Maar webcamchatten is eigenlijk ook heel leuk! Het zien van iemands gezicht terwijl je chat maakt het heel vertrouwd (mensen zijn immers visueel ingestelde wezens), en zien hoe iemand reageert op je chatuitspraken is geweldig. Daarom heb ik vandaag maar een webcam aangeschaft. En tot nu toe vind ik het een geweldig speeltje . Dusseh, als je msn hebt, ben ik te webcammen

Smsje om 9 uur op een vrijdagmorgen, haastend om alles bij elkaar te zoeken voor de bruiloft waar ik die middag heen ging, of ik mee wilde naar de show van Maarten van Roozendaal in de Kleine Komedie. Als je net te veel gegeten hebt, koop je niets lekkers in de supermarkt en naar die analogie had ik de vorige dag te veel gedronken, dus het vooruitzicht op een leuke avond maakte het antwoord niet volmondig. Niet teruggesmst, op de stapel. Om half één een telefoontje, of ik mee wilde, hij had al kaartjes, hij betaalt. Nee zeggen is dan al geen optie meer.

Fast forward naar vandaag. Kaartjes met beperkt zicht, 1e linker balkon achteraan, op een pluche hoge stoel die zit als een barkruk met Nicole-syndroom: Rechtop zitten! En dat beperkte zicht deed de show de das om. Hij verdween achter zijn vleugel en ik heb hem alleen aan het begin en aan het eind in de ogen kunnen kijken. En dat is jammer voor een man met zo'n expressief gezicht en vooral plastieken mond; het publiek lacht en ik blijf in het ongewisse. Zijn stem is fantastisch, de bassist is geniaal, al heb ik me door mijn favoriete gitarist laten vertellen dat Marcel de Groot een beetje tegen viel. De grappige intermezzos, die de CD helaas niet gehaald hebben, werkten fantastisch. Vooral zijn poging om zoveel mogelijk drankjes op te noemen die moslims niet mogen drinken op een terrasje (al miste ik de cognac), nadat hij de voordelen van het niet-Christen en niet-Joods zijn had aangehaald. Maar pas bij het laatste nummer "Mooi II", waar van Roozendaal achter z'n vleugel verscheen, een sigaret opstak en deze met de volle teugen van het genot oprookte, de lucht vullend met de heerlijke associatie van een ex-verslaafde die in de rookcoupé gaat zitten, begreep ik wat deze show miste. Drank en sigaretten! Wat doet dit in een theater? Zijn muziek heeft de hese stem van jazz in een klein café, z'n kop moet licht gefilterd worden door blauwe slierten rook, zijn grapjes ontvangen met dronkemansgelach! Typisch dat Wipi en ik eindigden in het niet-rokersgedeelte van de Wildeman. Maar we eindigden met een geweldige discussie! Bedankt Wipi, soms heb je gewoon even een zetje nodig om je tot een topavond te verleiden!

Giel Beelen kwam eergisteren in De wereld draait door met deze geweldige CD-sugestie: Rhythms del Mundo: Cuba van de Buena Vista Social Club. Normaal heb ik een grote hekel aan die straatmuzikantenliftmuziek, maar deze CD is, op wat al te herkenbare pizzeriamomenten na, geweldig! Ik ben namelijk een enorme fan van het op creatieve wijze verkrachten van serieuse muziek, zoals tot een kunst is verheven door onder andere Richard Cheese, en op deze CD worden o.a. Coldplay, Jack Johnson, Arctic Monkeys, U2, Maroon 5 en de Kaiser Chiefs onder handen genomen. Hij is aan het uploaden naar de radio, dus goed luisteren morgen! De Arctic Monkeys remix is briljant !

Mijn dak lekte en langzaamaan raakten mijn plantjes op om onder alle druppels te zetten, dus maar de makelaar verzocht een loodgieter langs te sturen. De vriendelijke zendeling vond mijn koffie te sterk, maar hij had het blijkbaar wel gezellig. Hij had sowieso wel sterke verhalen. Twee vierkante meter van mijn dakdekking was eraf gewaaid en dat vond hij te veel van het goeie. Hij schakelde een drietal echte dakdekkers in en vertelde dat het halve dak eraf lag — dan nemen ze in elk geval genoeg spullen mee.

De dakdekkers rukten uit met zwaar materieel en veel tatoeages. Een hoogwerker was niet echt nodig geweest, maar omdat de rekening vermoedelijk anders te laag uit zou vallen, zetten ze hem toch maar in om een rolletje asfalt en een gasfles omhoog te hijssen. Volgens de dakdekkers zal de rest van het dak er wel binnenkort afwaaien, maar hun geplakte stukje zal, zo is mij verzekerd, dapper weerstand blijven bieden. Een hele geruststelling.