Ik ben een groot fan van meerdere monitoren op één systeem. In mijn hoogtijdagen had ik zelfs vier monitoren naast, ter verhoging van de Oooh-factor, een 37cm televisie. Tegenwoordig moet ik het met twee 17" monitoren doen, al heb ik eindelijk mijn laatste CRT de deur uitgedaan en een el-cheapo TFT bijgekocht .

Arme Shakespeare trouwens. Ik zal eens kijken of ik ergens een houten verhoging voor mijn monitoren kan vinden .

Update
Zo, nu kan ik eindelijk Shakespeare weggooien . Met dank aan mijn handige buurvrouw .

Update 2
Beste 150 euro die ik in tijden besteed heb trouwens! Ruimte op je bureau, scherp beeld op beide monitoren en een plaats om mijn keyboard op te bergen als ik achter mijn computer aan het eten ben .

Bijna een maand nadat mijn digicam kaput ging is hij dan eindelijk terug bij papa . Precies op tijd voor onze trip naar Hamburg! Ze hebben de "back assembly" en de "lens assembly" vervangen, wat dat ook mag betekenen, en gelukkig viel het allemaal netjes binnen de garantie. Eindelijk weer iedereen lastig vallen met die uitschuiftoeter! Zaterdag om 8:00 uur gaan we dus in een gehuurde Opel Astra, of een Volkswagen Golf, met vijf man op pad om Sven en onze immer enthousiaste Nils te bezoeken. Ge kunt u alvast verheugen: Foto's volgen!

Eindelijk eens een maand lang niet aan artikelen geschreven, data geanalyseerd of theorietjes uitgeplozen, maar weer eens lekker geprogrammeerd; wat een verademing! Zomaar ineens ga ik fluitend naar mijn werk en zelfs in het weekend zit ik stiekem toch te prutsen.

Ik heb geprobeerd om in c++ een zo flexibel mogelijke Monte Carlo code te schrijven die rigide moleculen met richtingsafhankelijke interacties kan simuleren en dat is aardig gelukt. Sinds vandaag kan ik eindelijk ook zien wat mijn code doet: het wordt realtime, met nauwelijks invloed op de snelheid van de simulatie, weergegeven in een grafisch scherm . Ik zoek alleen nog een hippe naam voor mijn "simulatiepakket", iemand een goed idee?

Update
woei, stoere plaatjes: Wires gevormd door atomen met 2 patches, Platen gevormd door lineaire moleculen, 6 lang, patches aan beide zijden, Benzeenachtige moleculen. Alleen patches in het midden.

Op nu.nl werd vandaag melding gemaakt van het feit dat er in Nederland steeds minder dialect en streektaal gesproken wordt. Dat zette een kleine zoektocht in gang naar "mijn" dialect. Mijn ouders hebben de eerste jaren van mijn leven nooit dialect tegen me gesproken, dus ik klink voor inboorlingen behoorlijk beroerd als ik het probeer. Ik, mijn ouders en mijn grootouders zijn allen afkomstig uit de Liemers, een overgangsgebied tussen Nedersaksisch en Nederfrankisch, wat wel zal verklaren waarom ieder dorpje een merkbaar verschillend dialect heeft. Om een beetje een idee te geven hoe het Liemers gaat, hier een verhaaltje over een winterkoninkje in het Pannerdens (in het Zènders zou dit vast weer heel anders gaan):

’t Winterkoninkske had zien nes in ’t karschop. Now zien de oldeluj op ’n keer allebei uutgevloge. Ze wolle wat te aete veur hun jonge haole en hemme de kleintjes hillemaol allenig achtergelaote.
Nao ’n poosje kump vaoder winterkoninkske wer thuus.
“Wat is hier gebeurd?” zeit ie, “Wie het ollie wat gedaon, kiender? Gillie zienn hillemaol in de war.”
“Ach vaoder,” zegge ze, “der kwam hier net zon grote boeman vurbi-j. Dén zag der zo lillek en naor uut. Hi-j keek met zien grote oge ien ons nes. Den het ons zo bang gemak.”
“Zo,” zeit de vaoder, “waor is ie gebleve?”
“Boe,” zeie ze, “Hi-j is daorhen gegaon.”
“Wach mar,” zeit de vaoder, “Ik goj ’m achternao.”
Dan vliegt ie der achteraon. As tie den hoek um kump, lup daor ’n leeuw.
Mar ’t winterkoninkske is niet bang. Hi-j geet op de leeuw zien rug zitte en begint ‘m uut te schaelde: “Wat het gi-j bi-j mien huus te zuke,” zeit ie, “en mien kleintjes bang te make?!”
De leeuw trek zich der niks van aon en lup gewoon deur.
Dan geet ie nog veul harder te keer, ’t kleine opscheppertje. “Gi-j het daor niks te make, zeg ik ow! En as gi-j nog ’s terugkom,” zeit ie, “dan zul gi-j wel ’s zie:n! Ik doe ’t niet graag,” zeit ie, en daorbi-j stekt ie zien ene peutje op, “mar dan schup ik ow ien de rug!”
Dan vliegt ie wer naor zien nes.
“Zo kiender,” zeit ie, “Dén he’k dat afgeleerd. Den kump niet wer terug.”

Het verhaaltje is in tientallen andere dialecten/streektalen (en soms met geluidsfragment) hier te vinden. Grappig om te zien hoe bekend bijvoorbeeld het Hamburgs dialect me voorkomt, hoe goed het Jiddisj nog te lezen is en hoe grappig ze in Venlo klinken .

Update
Van Hoogeveen hebben ze ook wat moois gemaakt .

Brak als een potje met pieren wens ik de douchemonteur veel plezier met z'n bezigheden, ga de trap af en loop naar mijn fiets. Rare mannen met mijn naam op hun rode overal lopen naar mijn rode busje, ookal voorzien van mijn naam. Ze zijn de Montessorischool naast me aan het beveiligen en mijn bedrijf is daar heel goed in, lees ik later op mijn website. Het wordt tijd dat ik eens wat vroeger naar bed ga .