Maandag de lange rit naar het meer van Como door de Gotthard tunnel. 17 kilometer stinktunnel zonder laanscheiding. Bij een wegrestaurant gezien wat de slechte euro voor de Zwitsers doet: de eerste plaats waar je 1 deciliter vruchtensap kunt kopen (3.5 euro). 1 braadworst? 10 euro. Geen wonder dat ze allemaal over de grens trekken. Wat een verschil met de espresso in het bergdorpje 2 kilometer over de grens: 85 cent per kopje koffie en water (zelfs met bubbels) was gratis!

In vorige vakanties naar Italie leefde ik vooral van grote stad naar grote stad. Grote steden staan immers uitgebreid in reisgidsen en het zijn ook vaak de plaatsen waar je al eens over gehoord heb. Voor de verandering pak ik het dit jaar anders aan. Ik ga het “platte land” verkennen, alhoewel plat... Ik ga proberen zoveel mogelijk in agriturismi te slapen (of voor zolang het leuk blijft). Een agriturismo is een boerderij die, om wat geld bij te verdienen, ook kamers of appartementen verhuurt, en het concept is behoorlijk populair in Italie. Het agriturismo dat ik met Francesco aangedaan heb ligt aan het Comomeer, maar dan bijna een kilometer hoger. Haarspeldbochten, 20% hellingen, mijn auto heeft nog nooit zo hard moeten werken. 2 uur rijden over 60 kilometer weg . Een Engelsman en z'n Braziliaanse vriendin hadden schijnbaar op hun motoren doodsangsten uitgestaan (vooral de man, aangezien z'n tank leeg en dus z'n voorkant licht was) en het was nog maar de vraag of hij de berg weer af durfde te rijden de volgende ochtend. Dit is een van de grotere agriturismi, maar daarom niet minder mooi. Het gebouw is prachtig, iedereen heeft z'n eigen voordeur naar buiten, vaak met een klein terrasje en een paar stoelen. Buiten zijn meerdere grote terrassen, eentje overdekt met hangende druiven. Ze maken kaas van melk van hun eigen geiten (wat duurt dat melken lang!) en ze verbouwen hun eigen groenten. Verder loopt er nog ergens een ezel rond, en word je de hele ochtend wakkergehouden door hanen (dat laatste geldt voor alle agriturismi kan ik je nu na 3 agriturismi vertellen). De eerste dag hebben we niet veel meer gedaan dan wat lopen in de bergen en hebben we het “huisvrouwkoken” van ons hotel uitgeprobeerd: kazen, pure met kalfsstoofpot, chocoladetaart met peren. 's Avonds heerlijk buitengezeten met een netbook, een grappa en een biertje. Uilengeoehoe op de achtergrond, een gigantische loebas van een schaapshond naast me, en de instructies hoe de lichten uit te doen, aangezien ik de laatste was .

Dinsdag 30/8 Maandagnacht voor het eerst in tijden gesnurkt. Ik ben een lattenbodem gewend, en blijkbaar zorgt dat ervoor dat ik niet op mijn rug slaap, maar deze zachte verenbodem laat me zonder problemen op mijn rug slapen en dan snurk ik ontzettend. Francesco maakt me 's nachts wakker om zelf te kunnen slapen. Anyhoo, vroeg opgestaan, koffie gedronken en wat getyped. Ontbeten. Kaas, brood , honing, salami. Naar beneden gereden vanuit Schignano naar Argegno, verkeerd doorgereden naar Brieno. Kerkje bekeken, toen teruggegaan naar Argegno. Net de boot gemist omdat de kaartjesverkoper sloom en de boot snel was. Even Argegno bekeken, niet veel waard om 1.5 uur te wachten, doorgereden naar Menaggio (a trois). Boot naar Belagio, superdruk, fucking Amerikanen, kak-Hollanders en Britten. Eiland overgestoken naar de andere kust en aan een rustige haven de benen in het water laten zakken. Half uur later keken we achterom, zater er nog 10 anderen om ons heen. Terug, focacchia achtige pizza gegeten, daarna een soort cannelino en nog een ding met cannel... (zoet gebak gevuld met gedroogd fruit). Door naar Varenna. Botanische tuin, water gedronken uit de fiumi di latte. Terug naar Menaggio, gegeten. Eerst gedroogde vis op nat polenta toast. Niet goed. Daarna F iets met gnocchi en een beest en kaas (heeeeerlijk), ik had cozze alle romana, met als contorno gekookte aardappelen. Alla romana betekent met tomaten en rode pepers gekookt. Super, maar veel bekijks van de Duitse kinderen naast ons... (overhoorde moeder zeggen: maar je hamburger leefde eerst ook). Francesco reed naar het agriturismo omdat ik een 0.4 bier op had. Hij kon slecht zien in de enge bochten (donker),maar toen ik de breedstralers aanzette ging het al een stuk beter! Uiteindelijk samen in de wifiruimte gezeten. F heeft z'n chinadocumenten ingevuld, ik een hotel gezocht. F heeft een agriturismo bij Maranelo (Ferrari) gevonden, ik heb zelf gebeld en helemaal overtuigend een kamer besteld. F naar bed, ik type dit verhaal.

Zondag samen met Francesco en Benadetta een deel van de route des vins d'alsace (http://www.alsace-route-des-vins.com/) afgereden, vanuit Basel naar Colmar. Helaas waren vanwege de rustdag vrijwel alle winkels dicht, maar daardoor lijkt het wel alsof je al die idyllische plaatsjes voor jezelf alleen hebt. Eerst in Guebwiller een chocolade-eclair en een kaart van de route gekocht, daarna via allerlei kronkelweggetjes naar Colmar gereden en gestopt in alle plaatsjes die vanuit de auto de moeite waard leken te zijn. Zoals bijvoorbeeld Roufflach, niet veel meer dan een prachtige kerk met kerkplein en ooievaars. In Eguisheim hadden we echt geluk. Eguisheim heeft al vele prijzen voor z'n schoonheid gewonnen, in 2004 was het zelfs uitgeroepen tot mooiste dorp van Frankrijk, maar dit weekend was er ook nog eens het jaarlijkse wijnfestival . Een soort kermis met fanfares, standjes met streekproducten een hoop volk in klederdracht en helaas, eigenlijk niet al te veel wijn. De tarte d'oignon was gelukkig echt geweldig en ga ik zeker thuis proberen te maken, verder sjieke gewurtztraminer grand cru Pfersigberg gedronken. Verder wat biologische frambozenlikeur gekocht, knoflookworsten, en een munster stinkkaas die echt naar voeten ruikt. Colmar heeft wat gebouwen aan het water, dus wordt het al gauw het Venetie aan de zee genoemd. Hier om zes uur op onze kont geploft en er niet meer afgekomen. Choucroute met knakworst, 2 stukken spek, karbonnade, een soort gerookte braadworst en een plak pootvlees. Jummy!

De komende twee weken ben ik op pad in Italie, en zoals gebruikelijk komt mijn blog dan ook weer een beetje tot leven. Ik heb zelfs een netbook gekocht, zodat ik wat flexibeler met mijn tijd kan omgaan en van hotel tot hotel kan leven (alle hotels moeten dus wifi hebben). Het plan was/is om zaterdag en zondag in Basel bij Francesco en z’n vriendin door te brengen, dan met Francesco naar een agriturismo in Como te rijden en daar twee dagen te vertoeven. Ik breng Francesco dan naar Milano, waar hij een visum voor een reis naar China gaat ophalen, om vervolgens met de trein naar z’n ouders in Udine te reizen en ik rijd daarna door naar geen-idee-in-Italie, vermoedelijk Toscane. Dan, na ongeveer een dag of 5 alleen, vertrek ik naar Udine voor een dagje en haal de sleutels op van een vakantiehuisje in Grado, op de rand van de lagune aan de Adriatische kust. Daar blijf ik 2 of 3 dagen, om daarna terug te keren naar Udine, en via een nacht in Bamberg (een mooie, middeleeuwse stad met de hoogste concentratie bierbrouwerijen van de wereld) rijd ik dan terug naar Nederland.

Zaterdag 26/8

Zaterdag vertrok ik rond 8:15. Iedereen voorspelde veel vertragingen vanwege de vele wegwerkzaamheden, dus ik wilde vroeg op pad. Er waren inderdaad veel werkzaamheden, maar ik heb zelden minder dan de maximaal toegestane snelheid hoeven rijden dus ik was, inclusief twee keer stoppen voor wat benenstrekken, eten en aftappen, maar een kwartier later dan de door mijn gps voorspelde tijd bij Francesco, rond 14:45. Francesco is net verhuisd, maar kon niet alles in z’n auto kwijt, dus naast vakantievoertuig, deed mijn auto ook dienst als verhuiswagen van z’n laatste spullen uit Amsterdam. Na het uitladen was het tempo gelukkig lekker laag. Taart eten met perzikken en een zuur soort pruimen, koffie, en wat bijpraten, daarna een tour du Basel. Een niet al te grote stad, mooie oude gebouwen, doormiddengehakt door de rijn, en daardoor voorzien van een paar erg mooie uitzichtpunten. Leuk: een boot die de rivier oversteekt door aan een kabel die hoog boven de rivier is gespannen te hangen en z’n roer te draaien. Zonder motor toch een heel stabiel pontje. Hoogtepunt voor mij: Globus, een soort delicatesse-bijenkorf. Dus een supermarkt voor mensen met geld. Gedroogde morielen, caviaar, wat je maar hebben wil . Dit MOET de Hollandse bijenkorf invoeren! Nu de frank een euro is echter niet uit eten gegaan in Zwitserland (wel een lokale aufschnitt teller besteld, maar geweldige carne salata), maar gelukkig heeft Benadetta ons een geweldige spaetzle-ovenschotel met zeer goede, Hollandsche kaas en gebakken uien gemaakt en voor we het wisten was het bedtijd.

Even een korte update. Ik zal het later wel een beetje netter opschrijven. Ik had me in elk geval nergens zorgen over hoeven maken. Veel socialer dan dit wordt het niet, geloof ik. Ook begint het nu gewoon pijn te doen om Italiaans te praten. Te veel geleerd, te weinig tijd! Dus ik mag niet zeuren dat ik te weinig Italiaans praat.

Hoogtepunten? Sjieke prociuto di sauro met meloen als avondeten om 1:30 na aankomst in Udine. De 800 gram wegende porcinipaddestoel die de vader van Francesco tijdens ons verblijf in Oostenrijk heeft gevonden en de risotto die de moeder van F. de volgende dag ermee gekookt heeft. Pruimenschnaps, perengrappa en de gastvrijheid van de Oostenrijkse vrienden van de ouders. Het 10 meter lange, luxe jacht waarmee we in de rivier de Stella hebben gepicknikt(??), voor anker in de "lagoon" bij Grado om te kijken naar het Italiaanse equivalent van de red devils; tricolore rokend formatievliegen met straaljagers. Voor anker in de Adriatische zee en zwemmen tussen de boze, grote kwallen. Udine is een prachtige stad, Cividale di Friuli een mooi middeleeuwse "hoofdstad" met meer kerken dan supermarkten en een grote rivier met enorme vissen. Een halve liter wijn 's middags tijdens een solo-lunch. Allemaal super

Morgen Trieste, woensdag Treviso, Donderdag naar huis.

W000t!! Ik was eigenlijk niet van plan om op vakantie te gaan dit jaar. Weekendje Reihms, weekendje Duitsland, moet genoeg zijn. Maar nu blijkt dat ik toch een weekje goedkoop Italië aan kan doen als ik met Francesco mee rijd, de 20ste augustus, bij z'n ouders in Udine blijf maffen en met 't vliegtuig de 26 augustus terug vlieg. Ticket geboekt: enkele reis voor 71 euro! Italië wooohooo!

wordt vervolgd.

aaaargh!! Nog geen 24 uur na het boeken van de vlucht (26 aug rond 16:30) krijg ik een mailtje dat mijn boeking is gewijzigd. De vlucht vertrekt ineens om 7:55 in de ochtend, terwijl ik 150 km van het vliegtuig verblijf op dat moment. Kan dat zomaar??

Update 2

Geniaal! Net nu ik een hotel geboekt heb op Treviso airport verzetten ze de vlucht opnieuw. Nu vlieg ik om 9:55 .

Update 3

Gisteren vroeg Lizhe, een collega van Francesco en een oud collega van mij, of hij ook mee mocht naar Italië. Dus we gaan nu met z'n drieën en nu heeft de moeder van Francesco twee buitenlanders te verduren. Povere mamma! Ik hoop maar dat het een beetje goed gaat, want eigenlijk ken ik Lizhe helemaal niet zo goed. Als je de enige buitenlander bent dan word je er gemakkelijker bijgetrokken omdat je anders zo alleen lijkt. Ben je met z'n tweeën vreemd, dan betrekken ze je een stuk minder snel en ik ben een beetje bang dat we tot elkaar veroordeeld zijn.