Ik kwam dit recept tegen toen ik iets simpels moest vinden om voor Wipi's ouders te koken nadat we de Italiëreis gepland hadden in wipi's ouders achtertuin. Eindelijk weer een nieuw, eenvoudig standaardrecept in mijn repertoir, dat in Italië schijnbaar gewoon "rose saus" genoemd wordt (volgens mijn Italiaanse collega). Het mag dan wel een redelijk eenvoudig recept zijn, supersnel is het niet. Waar de Spanjaarden hun soffritto (knoflook of ui, soms vergezeld van selderij en wortel) op hoog vuur bruin bakken, is juist het geheim van de Italiaanse keuken dat je alles op een heel laag vuur heel langzaam gaart en vocht toevoegt voordat de soffritto bruint. Ow, en gebruik veel meer olie dan je normaal zou doen: de soffritto moet zwemmen! Lang leve slow food!

Doe drie gesnipperde knoflookteentjes in een pan met circa 80 mililiter olijfolie en zet het op een laag pitje. Verdun een klein blikje tomatenpuree met 120 mililiter droge witte wijn en doe die bij de knoflook als deze begint te verkleuren. Meng het goed door elkaar (aanvankelijk mengt de olie slecht met de puree: emulsificeren die handel!) en kook op laag tot middelhoog vuur totdat de meeste wijn uit de puree is verdamd en de olie weer van de puree begint te scheiden. Draai het vuur op hoog (schaaldieren moet je kort bakken, anders worden ze taai) en voeg 250 gram ongekookte, maar wel gepelde en schoongemaakte grote garnalen toe en bak deze twee minuten gaar in de tomatenolie terwijl je goed roert om de prut over de garnalen te verdelen. Haal 2/3e van de garnalen uit de pan en pureer deze. Doe ze terug in de pan met flink veel zwarte peper en wat zout. Voeg 120ml room toe en kook nog een minuutje door tot de saus mooi dik is. Serveer over tortellini met kaas, of zoals in de foto hierboven, genomen door Menno met z'n mobiele telefoon, over zelfgemaakte deegzakjes gevuld met zeebaars.

Ik weet ook wel dat tomaten uit blik zoeter, rijper en dus beter voor de soep zijn. Bliktomaten zijn immers niet bedoeld voor de "kritische" consument die foutloze vruchten wil waar je de dubbelbeglaasde ruiten van de overburen mee kunt ingooien; zij hoeven alleen maar van rijpheid van hun stokjes rechtstreeks in het blikje vallen. Maarja, de "verse" zijn nu in de reclame en de ietwat onrijpe smaakt zorgt natuurlijk ook voor de broodnodige variatie. Owja, en de oven helpt ook.

Neem anderhalve kilo knøkeharde tomaten, snijd ze met een scherp, spits mes in aan de kant waar hun steeltje zat en schuif in de zo gecreëerde gleuf een stukje gedroogd laurierblad (tip van Jamie geloof ik). Met vijf grote laurierbladeren kom je al een heel eind en meer gaat echt overheersen. Zet ze rechtop in een grote braadslede, en voeg twee ongepelde uien (in kwarten gesneden) en een halve bol aan ongepelde teentjes knoflook toe. Meng madeira of port met wat olijfolie, zout, peper en een klein beetje balsamicoazijn en giet deze dressing over de uien en tomaten (in het plaatje zie je ook wortel, maar dat is niet nodig voor dit recept). Zet het zaakje anderhalf tot twee uur bij 200 graden in de oven. Haal het uit de oven en laat het iets afkoelen. Verwijder de schillen van de uien en de knoflook en doe deze in een pan. Verwijder ook de laurierblaadjes. Nu kun je kiezen. Of je gooit de tomaten bij de uien en knoflook en pureert de zaak, of je pelt de tomaten eerst (geen vieze harde vliesjes) en het netste is natuurlijk om de tomaten door een zeef te persen (blijven ook de pitjes achter). Voeg wat water en port toe, nog een uitje, nu kleingesneden, en eventueel wat gehaktballetjes en kook tot de uien gaar zijn. Op smaak brengen met zout en peper.

Heel erg lekker en fris voor in de zomer, lekker met een glaasje witte wijn of prosecco.

• Meng de volgende (droge) ingredi�nten in een bak:
  • 2 kipfiletjes en 125 gram rauwe garnalen, gehakt of heel fijn gesneden,
  • 3 knoflooktenen, geperst
  • 1 duimgroot stuk gember, geraspt
  • 3 bosuitjes in dunne plakjes
  • 2 rode pepertjes, fijngehakt
  • 1 handje verse koriander, fijngehakt
  • zeezout
• klop de volgende ingredienten samen, en doe ze bij de droge ingredi�nten
  • 1 ei geklopt met 1 of 2 theelepels maisena
  • Het sap en de rasp van 2 limoenen
  • 1 eetlepel thaise vissaus
  • 2 theelepels sesamolie
• Blancheer koolbladeren in gezouten flink kokend water voor een tiental seconden en snijd de dikste kernen weg (doe ze in de soep).
• Rol de vulling (iets minder dan een eetlepel per keer) in de koolbladeren (snij grote koolbladeren doormidden.
• Stoom minimaal 6 minuten in een stoommandje en serveer met sesamzaad en zoete chilisaus

In het westen doen ze niet aan grove verse worst, dus zat er maar 1 ding op. Een verloopstukje kopen voor mijn Porkert, een darm halen bij de slager, en schouderkarbonnades ontbenen. Volgende keer een of twee speklapjes toevoegen, wat minder zout en foelie, en ietsje korter braden, maar een erg leuke hobbie is worstmaken wel . Zie hier het resultaat.

update
Ik ben zo iemand die niet voor iets lulligs naar een winkel kan gaan. Alleen maar darm kopen bij een slager vind ik niets, maar ik had de dag ervoor eigenlijk al karbonnade's uit de diepvries uitgelegd om tot worst te maken. Ik kwam gisteren dan ook thuis met een extra 1.2 kilo karbonnadevlees. Gisteren heb ik het pondje uitgelegd vlees als eerste poging opgegeten, vanavond was de tweede poging met het vlees van de slager. Eerst heb ik nog 300 gram speklappen gekocht, want gisteren was de worst te mager. Ik heb al het vlees in blokjes gesneden, gemixt met zout en peper en in de diepvries laten opstijven (dit maalt makkelijker). Daarna heb ik alles tot gehakt gemalen met het grofste blad (1cm) dat ik heb en in drieën verdeeld. De eerste derde ging als gelderse grove verse worst de darm in (nootmuskaat en foelie), de tweede als ontbijtworstje (salie, tijm, piment) en de laatste als lekker lokig Italiaans worstje (paprikapoeder, gedroogde pepertjes, korianderzaad en knoflook). Iets korter bakken dan de vorige keer en het resultaat is werkelijk briljant, goddelijk ende subliem!