Ik snap de economie achter de aardappel niet zo. Een kilo aardappelen voor de vrijgezelle man is best duur, zo'n twee euro. Van die sjieke aardappels in anderhalve-kiloverpakking zijn ook twee euro. Een zak van twee kilo is ook al twee euro. En een zak van vijf? U raadt het al, ook twee euro. Bij de "voordeelpakker" van tien kilo kon ik in de Albert Heijn geen prijsje vinden, maar ik denk dat ik het antwoord eigenlijk al weet...

Home economics is tegenwoordig erg belangrijk voor me. Na mijn promotie moet de broekriem eens flink aangetrokken worden, dus die zak van vijf kilo kon ik natuurlijk niet laten liggen en dit keer zullen ze niet allemaal pootjes krijgen en weglopen. In 1 avond heb ik 4 kilo aardappelen, 800 gram wortels, 400 gram uien, 600 gram gehakte boerenkool en 500 gram zuurkool verwerkt tot diepvrieshutspot, -zuurkoolstamp en boerenkoolstamp . Nieuw gekochte diepvriesbakjes met schrijfoppervlak en stift zorgen er hopelijk voor dat ik in de toekomst eens wat vaker mijn lekkere baksels invries. De laatste kilo gaat op aan stamppot andijvie, maar die eet ik liever vers .

Owja, ik heb van overgebleven boekenbonnen een nieuw kookboek gekocht. Het nieuwe kookboek zelfs. Nu, na 60 jaar, weer met de oude omslag. Volgens mij is dit dezelfde als bij mijn moeder in de kast stond, en die ik mijn zusje cadeau heb gedaan toen ze wel erg vaak belde hoe lang witlof moest koken toen ze samen ging wonen . Geen-onzin Hollandsche keuken uit de huishoudschooltraditie. Mijn nieuwe favoriete naslagwerk!

Wow, ik heb mezelf echt overtroffen vandaag! Ik heb de laatste maanden natuurlijk flink opgeschept over mijn kookkunsten bij mijn nieuwe Italiaanse en Duitse collega's, maar toen Maarten me uit zijn tuin een bijna 7 kilo zware pompoen voor mijn promotie gaf vond ik het tijd om mezelf ook eens te bewijzen .

Ik kan me niet heugen dat ik ooit een pompoen heb geslacht, maar wat een fantastische vrucht is dat zeg! Lekker snijden met mijn grootste mes, geholpen door een paar ferme tikken van mijn vleeshamer als het echt niet verder wilde. In dunne maantjes snijden en dan met mijn nieuwe uitbeenmes de zaadjes verwijderen. Heerlijk bewerkelijk! Het grootste gedeelte heb ik met olie en zout of suiker geroosterd in de oven, een klein deel gekookt in flink veel zout. Eerst pompoensoep met geroosterde en gesuikerde pompoen, ui, aardappel, zelfgemaakte kippenbouillon en dragon. Toen hartige pompoenmuffins met ui en pistachenootjes, en als hoofdgerecht een pompoenrisotto van geroosterde en gezouten pompoen (ook weer met zelfgemaakte kippenbouillon), met een worstje en gestoomde brocolli. De vrouw van mijn Italiaanse collega had een lekkere nutellarolcake meegenomen, en een huisgemaakte lambrusco maakte het geheel af. Wat een topavond weer! .

Dit at ik ooit eens tijdens een afdelingsuitje bij de Italiaanse plantbiologieprofessor thuis, en na een paar keer proberen lijkt me deze, op fettuccine alfredo gebaseerde poging, de meest geslaagde versie:

Kook farfalle (vlinderpasta) in flink gezouten water (!!) tot vlak voor ze beetgaar zijn. Doe vijf minuten van te voren 100 mililiter slagroom, een klontje boter, 2 gekneusde teentjes knoflook en een flinke kop diepvrieserwtjes in een (andere) pan en breng het zaakje aan de kook. Giet de pasta af en kook de pasta de laatste paar minuutjes in de pan met room verder gaar. Doe flink veel vers gemalen, zwarte peper in de pan en, als je zoals ik een beetje "onhip" zijn niet erg vind, ook wat versgeraspte nootmuskaat. Haal de pan van het vuur en voeg 100 gram gerookte zalmsnippers toe (hoe later hoe beter, misschien moet je zelfs even wachten tot het mengsel wat afgekoeld is). Zo, weer een half uurtje vrije dag goed besteed .

Te leen van mijn Russische collega, een Turkse koffiepot. Het werkt als het goed is als volgt: Doe een paar scheppen koffie, en goed veel suiker in de pot, voeg er water bij en roer de boel goed door elkaar. Daarna specerijen toevoegen (kardamon, kaneel, gember bijvoorbeeld). Weer goed roeren, en nog meer koud water aan toevoegen tot waar de schoorsteen van het potje begint. Zeer, zeer, zeer langzaam aan de kook laten komen, en uitzetten als de koffie begint over te koken en de koffieprut bijna uit de schoorsteen komt. Nogmaals roeren en wachten tot de prut gezakt is. Door een theezeefje uitschenken.

De koffie wordt een beetje zoals de koffie uit een french press, maar dan zachter van smaak (en door de specerijen natuurlijk ook erg herfstig). Jummie

Vandaag voor mijn zusje en m'n zwager gekookt en het smaakte net als mijn eerste maaltijd in Genua, lekker! . Helaas heb ik er geen foto van gemaakt, dus dan maar een gejat plaatje van het internet.

Begin een dag van te voren. Zet een netje (ongeveer een kilo?) kokkels in een bak met zout water (zouter dan zeewater) in de koelkast en vervang het water zo nu en dan met schoon zout water. Zo wassen de kokkels zichzelf van binnen schoon. Was vervolgens de schelpjes en gooi alle kapotte schelpen, en alle schelpen die niet vanzelf dicht gaan, weg. Breng een klein laagje water flink aan de kook in een platte, ondiepe pan en stoom / kook de kokkels met de deksel op de pan en op zeer hoog vuur tot ze net allemaal open zijn. Giet het kookvocht af, zeef het door kaasdoek of door een zakdoek en hou het vocht in een andere pan aan de kook. Gooi alle schelpen die niet tijdens het koken opengegaan zijn weg. Kook ondertussen 300 a 400 gram spaghetti of spaghettini in zeezout water (maar lees verder, want de timing moet wel goed zijn).

Zet de platte pan opnieuw op zeer hoog vuur, ditmaal met flink veel goede olijfolie, drie of vier gesnipperde tenen knoflook en een klein (gesnipperd) rood pepertje. Doe de kokkels erbij, roerbak alles een minuut of drie/ vier op zeer hoog vuur, totdat de knoflook begint te kleuren. Vis, om ruimte te maken, tijdens het roerbakken alvast zoveel mogelijk lege schelpen uit de pan. Doe een scheut witte, droge wijn bij de kokkels en laat de alcohol verdampen. Giet de spaghetti nog voor dat deze beetgaar is af, en doe deze bij de kokkels. Roer goed om en gaar de spaghetti verder door het bewaarde vocht van de kokkels beetje bij beetje in de pan te gieten zodat, als de spaghetti eenmaal gaar is, deze weer bijna droog is. Doe er aan het eind een flinke hand peterselie en wat zwarte peper bij, en klaar is baschie . (Wijnsuggestie: Origen Campo Mayor DO Rueda )