Het is koud en leeg op mijn kamer. M'n matras staat tegen de muur en haast alles zit al in dozen. Morgenvroeg nog even wat plastic bekertjes voor de koffie halen, m'n koffiekopjes zijn uiteraard al ingepakt, en dan kan het feest beginnen. Ik heb nu al overal spierpijn; nu ik niet meer fiets en zwem ben ik lichamelijk echt een dweil. Nou ja, meer een spons, of een hele bolle dweil. Bah. Ik wil helemaal niet weg uit Amsterdam! Na vier jaar ken ik Amsterdam eindelijk een beetje, voel ik me er eindelijk op mijn gemak, en dan verhuis ik alweer. Hopelijk slaat de stemming om naar vrolijkheid over al die ruimte, een aparte slaapkamer, koken op gas. Toch is dit de eerste keer dat ik echt tegen verhuizen op zie. Want ook al is mijn huis een stapje vooruit, Den Haag is toch echt wel een stapje terug.

Vrijdag voorverjaardag van Abdon in de Ierse pub, zaterdag verjaardag Abdon, ook in de Ierse pub, zondag bijkomen, maandag officieuze verjaardag van m'n moeder en onverwachts binnenvallen bij Patrick in Amersfoort, dinsdag avondcursus "wat doet een consultant" in Rotterdam, woensdag vanaf 23:00 uur Nils ontvangen met biertjes, donderdagochtend rijbewijs verlengen en promotie Jarek, donderdagavond feest van Jarek, vrijdagochtend met kleine oogjes weer werken, vrijdagavond met nog kleinere oogjes en vrienden van Nils naar de kroeg, zaterdag naar het strand van Zandvoort en naar de Verjaardag van Patrick en Corien, zondag officiele verjaardag van m'n ouders, maandagochtend autoruit verwisselen in Rijswijk en door m'n Tomtom omgereden via Rotterdam. Ik heb niets om over te bloggen en ben doodmoe.

Update
En vanochtend te horen gekregen dat de eigenaresse van mijn "nieuwe huurhuis" niet gaat emigreren en dus terug gaat in haar oude huis. Geen huis voor Bas. Terug naar de tekentafel. Binnenkort naar een andere optie kijken. Duurder, groter, dichter bij het centrum, maar zonder balkon of logeerkamer. Lastig .

Update
Volgens mij willen ze me niet in Den Haag. Nu hoor ik weer dat de eigenaar van het pand dat ik wil bekijken niet reageert, en dat de huurders van het pand niet willen meewerken met een bezichtiging, zodat ik niet voor 1 juli kan gaan kijken. Godverdomme, ik word hier echt doodongelukkig van

Het enthousiasme waarmee ik proefritjes maakte voorspelde het al een beetje, maar toch had ik niet verwacht dat ik zo blij zou worden van het krijgen van m'n leaseauto . Het voelt echt alsof ik de loterij gewonnen heb! Deze auto zou ik immers in geen tien jaar bij elkaar gespaard krijgen en ook al is het leasen, niet krijgen, toch is het wel mijn auto: Ik heb alles behalve het eigendomskentekenbewijs. En ik mag er vier jaar in rijden. Wooohoooooo!!

U ziet het al aan de foto, ik heb toch voor de dikke bak gekozen . Uiteindelijk won de luxe toch van het lieve, kleine scheurijzer! Elke keer dat ik er naar kijk, kan ik nog steeds niet geloven dat dit mijn auto is, hij is echt ver buiten mijn klasse . En dat voor maar zeven tientjes meer dan een van de kleinste auto's op de markt!

Ik had een offerte laten maken voor een donkerblauwe auto met beige, stoffen bekleding, en met een groot, geïntegreerd navigatie- en multimediasysteem van bijna 2000 euro. Die kon namelijk aangesloten worden op mijn mobiele telefoon voor handsfree bellen, had een 7" scherm voor navigeren, je kon er dvd's op kijken en het had een aansluiting voor m'n ipod in het dashboardkastje (je kon de ipod dan bedienen via het touchscreen van het navigatiesysteem). Direct nadat ik de bestelling bij de leasemaatschappij geplaatst had kwamen zij echter terug met een offerte van een duurdere auto die voor mij, per maand, net zo duur zou uitvallen, maar met een andere kleur (Galaxy gray) en met "Navigatie + lederen bekleding". Volgende week leverbaar, in plaats van over 6 maanden. Ach, waarom ook niet, leer is warm in de zomer, maar ik heb airco! Vorige week woensdag besteld, en gisteren kon ik hem ophalen!

In de dagen voor het ophalen maakte ik me wel steeds meer zorgen over het navigatiesysteem. Een van mijn managers heeft z'n hele dashboard zien verkruimelen door dieven die z'n hippe navigatiesysteem eruit sloopten, en een mailtje met de fabrikant van het navigatiesysteem leerde me dat verberging hun enige beveiliging was. "Er zit een klepje voor het systeem waardoor het lijkt alsof er geen radio in de auto zit". Argh!! Standaard wordt de Honda Civic Hybrid met een nogal typische radio geleverd. Als die er niet in zit, maar in plaats daarvan een lelijk, veel te groot klepje, moet er wel een heel duur navigatiesysteem achterzitten toch?? Prutsers!

Dus om 7:30 zat ik in mijn arme, net door de wasstraat gehaalde Foxje op de snelweg richting Veenendaal, alwaar ik mijn auto mocht ophalen. Bij aankomst hoorde ik waarom ik de auto zo snel kreeg: de besteller had hem geannuleerd, en niemand van mijn leasemaatschappij had een auto met exact dezelfde specificaties besteld. Geluk! De auto was prachtig, veel groter en breder dan ik me kon herinneren, de leren bekleding fantastisch luxe en stinkend naar dode koe en het galaxy gray veel gaver en warmer dan ik dacht! Het navigatiesysteem was echter maar 3 inch en stak boven het dashboard uit, in plaats van ermee geïntegreerd te zijn. Balen, maar ook wel weer fijn! Het is een volwassenere, maar kleinere broer van het navigatiesysteem dat ik al had, dus ik snap al hoe hij werkt. Ook kun je hem zo meenemen, dus men hoeft niet mijn hele auto te slopen om hem te jatten (en ik kan hem zo in mijn binnenzak steken, als ik er aan denk). Maar geen uitklapbaar schermpje dus, en belangrijker, geen ipodaansluiting! Als ik toch een aansluiting voor een MP3-speler wil, kost me dat 200 tot 300 euro aan werkloon, vrijwel niets aan apparatuurkosten, omdat het hele dashboard eruit gesloopt moet worden om 1 kabeltje aan te sluiten, tenminste, dat roepen ze in Veenendaal. Aanvankelijk een enorme domper, maar ik begin deze auto echt te waarderen! Een leren bekleding is toch wel erg sjiek, je auto voelt echt aan als een taxi. En mijn leasemaatschappij doet er als cadeautje altijd gratis een Parrot hands-free setje bij. Wow, de techniek staat voor niets!! Ik hoef niets te doen, zit ik in de auto en gaat m'n telefoon over, neemt m'n handsfree set het over, waar m'n telefoon zich dan ook op dat moment op mijn lichaam of in mijn tas bevindt.

Volgende keer meer over hoe een hybride nou eigenlijk rijdt! Is het zo zuinig als een diesel (spoiler alert, nope!), is het snel (nope), is het comfortabel (jep). Maar nu eerst een eindje rijden .

Nummer vier in de serie "Bluff your way, into Physical Review" staat online. En na drie keer "E" vond ik het wel eens tijd voor een letter. Gelukkig was de Amerikaanse Natuurkunde Organisatie (ofzo?) het met me eens:

We are pleased to inform you that your article, "Phase Transition to Bundles of Flexible Supramolecular Polymers," has been published online today, 5 May 2008, in the 9 May 2008 issue of Physical Review Letters (Vol.100, No.1 (link)

Ik heb toen ik m'n verjaardag vierde, en ik hoorde dat m'n artikel geaccepteerd was, een flesje champagne opengetrokken en niet voor niets. Het klinkt corny, maar ooit een artikel in PRL te kunnen publiceren leek me compleet onhaalbaar toen ik aan m'n promotie begon. Nu voel ik me stiekem toch een beetje een semi-geslaagd natuurkundige. Wie weet gaat iemand ooit nog eens wat hebben aan mijn promotie. Bas kan het wel!

Mocht ik de vorige keer van de kapper al niet meer te sterke gel gebruiken, daardoor zie je immers beter dat je kaal begint te worden, gisteren vroeg mijn kapper na het knippen of hij misschien ook mijn wenkbrauwen mocht doen. "Ze zijn wel erg lang meneer". Ik stamelde ja, en voor ik het wist had ik twee jaren negentig playboystreepjes boven mijn ogen. Het valt gelukkig totaal niet op, toen waren ze nog niet zo fanatiek, maar ik ben erg blij dat hij me niet de playboy milleniumlook heeft gegeven! Heeft de antihaarlobby nu ook boven de ogen toegeslagen? Ik word oud.