De termen links en rechts vinden hun oorsprong in de plaatsing tijdens de Franse nationale vergadering vanaf 1789, maar zijn natuurlijk eigenlijk te gelimiteerd om onze complete politieke kleur te beschrijven. Daarvoor is er het "politieke compas", dat je niet alleen op een economische links-rechts schaal plaatst, maar je ook op een sociale (libertijn-authoritair) ladder indeelt. Nu had ik al bedacht dat ik "sociaal-liberaal" was. Sociaal als het om economische zaken gaat, liberaal als het om sociale zaken gaat, maar dat ik op het politieke compas hand in hand met Gandhi, Nelson Mandela en de Dalai Lama zou staan, had ik nooit verwacht! . Zouden die Amerikanen werkelijk zo rechts zijn, heb ik me te politiek correct gedragen tijdens het invullen van de vragen, of ben ik nou eenmaal zo links-libertijn? Uw eigen compasscore uitrekenen doet u hier. Ik ben natuurlijk benieuwd naar uw score!

Economic Left/Right: -5.62
Social Libertarian/Authoritarian: -4.62

Zie hier trouwens de scores van de Amerikaanse presidentskandidaten en hier die van de Europese overheden. Ow, en om Elske voor te zijn, de site is niet specifiek gemaakt voor Amerikanen, getuige deze, deze en deze faqs.

NB: ik heb de punten van de wereldleiders etc. bepaald met scanit, ervan uitgaand dat de assen exact van -10 tot +10 lopen. Hitler haalt dan ook geen 10 op de fascistische schaal, maar een 9,5.

Dat conservatievelingen maar suffe, saaie pieten zijn wisten we natuurlijk al lang , maar dat dit vooral voortkomt uit angst, is u allen wellicht nog niet bekent. Dit laatste is eigenlijk samengevat de strekking van een prachtig artikel in Psychology Today over het verschil tussen republikeinen en democraten, conservatieven en progressieven. Na een wat saaie inleiding over een progressieve vrouw die na 9/11 ineens helemaal conservatief werd, komt het eerste stukje wetenschap. Psychologen hebben wat verschillen tussen progressieven en conservatieven onderzocht, en daaruit blijkt onder andere het volgende:

Progressieven

• Slordig
• Kleurrijk kantoor
• Reizen
• (Abstracte) Kunst
• Veel boeken over een gevarieerd onderwerp
• Jazz / klasiek
• Poëzie / acteren / bespelen van muziekinstrumenten
• Open / nieuwsgierig / zoeken naar vermaak en opwinding / creatief
• Zien veel grijsgebieden en de mogelijkheid om tegenstrijdige informatie te verenigen

Conservatieven

• Net
• Georganiseerd
• Goed verlicht kantoor
• Countrymuziek
• Religieus
• Snel een beslissing maken, en je eraan houden
• Sterk verantwoordelijkheidsgevoel en aan regeltjes houden
• Minder tolerant ten opzichte van tweeslachtigheid
• Grotere angst om dood te gaan

Laat één groepje nadenken over de dood, een ander over 9/11 en weer een andere over niet-dodelijke pijn. De doodsangsten uitstaanden en de 9/11ers waren veel meer geneigd om het eens te zijn met Bush en zijn Irakpolitiek, dan de mensen die aan niet-dodelijke pijn dachten. Dat angst mensen naar het conservatieve kamp stuurt wordt nog eens verduidelijkt door de verhoogde steun die men voor Bush meet, vlak nadat de terrorkleurcode weer eens wordt verhoogd. Bij weer een ander onderzoekje moesten mensen kijken naar morbide plaatjes zoals een begrafenisstoet of magere hein, of kijken naar situaties waar pijn, maar niet dood, een rol speelt. Bij beslissingen over zaken als immigratie, het homohuwelijk of positieve discriminatie, was de morbide groep weer conservatiever dan de gepijnigden. Bin Ladens tape, vlak voor de vorige Amerikaanse verkiezingen, was dan ook een godsgeschenk voor de conservatieven (die hierdoor nog eens gesterkt werden in hun geloof).

Het meest opvallende onderzoekje dat aangehaald wordt in het artikel is een vervolgonderzoek op gedrag bij driejarige kinderen twintig jaar geleden. Toen dit onderzoek afgenomen werd was politiek het laatste waar de wetenschappers aan dachten en werd er geen rekening gehouden met een vervolg. Twintig jaar later bleek er echter een groot verschil te zitten in de kindprogressieven en kindconservatieven. Progressieven waren als kind vooral goed in communiceren, hadden leuke contacten met vriendjes, waren zelfverzekerd, impulsief en konden tegen een stootje. De kinderen die later opgroeiden tot conservatieven waren zwakke wezens, snel beledigd, besluiteloos, angstig, star, terughoudend en kwetsbaar. Eigenlijk verandert er dus bar weinig in twintig jaar .

Ik kan me nogal kwaad maken over mensen die zeggen dat ze naar Christus leven, maar eigenlijk compleet het tegenovergestelde doen. Noem jezelf een Christen en je hebt morele juistheid aan je zijde. Helaas zijn dit soort mensen zo van zichzelf overtuigd dat er niet mee te discussiëren valt; ergens is het dan wel interessant als iemand in hun midden, niet daarbuiten, opstaat en roept dat de keizer geen kleren heeft. Één van die keizerontkleders is David Kuo, de voormalige tweede man bij de Office of Faith Based and Community Initiatives, die net het boek Tempting Faith: An Inside Story of Political Seduction heeft geschreven en die op de Amerikaanse televisie flink van leer gaat. Moeilijk te omschrijven wat hij nou precies te vertellen heeft, het is beter om gewoon naar hem te kijken:

• David Kuo bij Bill Maher
• David Kuo bij 60 minutes, part 1
• David Kuo bij 60 minutes, part 2
• David Kuo bij Countdown with Keith Olbermann, part 1
• David Kuo bij Countdown with Keith Olbermann, part 2

(Helaas heb ik de link naar Colberts interview moeten verwijderen. Youtube heeft alle filmpjes van Comedy Central verwijderd )

Aan de andere kant, wel mooi om te zien hoe enorm hij omarmt wordt door de meest liberale media van Amerika . Maarja, ik ben ook liberaal geloof ik

Ow ja, deze heerlijke linkse propaganda (met dank aan Abdon) kan ik u natuurlijk niet onthouden!

Ja ja, we mogen weer stemmen. Vandaag is de nieuwe stemwijzer voor de tweede kamerverkiezingen van volgende maand geopend. Hij is nog een beetje traag, maar dat mag de pret niet drukken.

Hier alvast mijn eerste score van hoog naar laag: (+) PvdA, CDA, één NL, D66, SP, PvdD, Fortuyn, CU, GL, (-) VVD, SGP, PvvV. Hmm, had ik toch meer overeenkomsten met de bejaarde Christenlingoïsten dan ik dacht . Toen teruggegaan en mezelf gedwongen op alle laffe "weet niet" vragen wèl een antwoord te geven (zo'n 4 vragen geloof ik) en dan komt er ineens het volgende uit: (+) PvdA, D66, PvvD, GL, SP, één NL, CDA CU, (0) Fortuyn, (-) VVD, SGP, PvvV. Raar hoor, ik ben blijkbaar een enorme rooie .

Update
Doe nu ook de stembeter. Volgens Elsevier bevat de stemwijzer fouten.

The New York Times heeft vorige week een serie van vier interessante artikelen onder de noemer "In God's Name" uitgebracht, over hoe de "first amendment", bedoeld om de vrijheid van religie te beschermen, momenteel vooral de religieuzen lijkt voor te trekken. De religieartikelen in de first amendment hebben twee doelen: Voorkomen dat de staat één of andere religie voortrekt en bewerkstelligen dat iedereen vrij is om zijn religie te beoefenen. Vooral dat laatste wordt momenteel nogal eens "misbruikt" om regels en de controle daarop te omzeilen. De idee hierachter is dat de staat, en dus de rechter, zich niet mag mengen in religieuze beslissingen. Dat vrijwel elke beslissing religieus gemotiveerd kan zijn heeft ertoe geleid dat de belastingsdienst religieuze instanties veel minder hoeft te controleren dan seculiere instellingen, dat medewerkers van deze instellingen eigenlijk geen rechten hebben en dat instellingen met een religieuze signatuur zich niet aan de overheidseisen hoeven te houden die voor seculiere instellingen gelden. Daarnaast hoeft een religieuze instellingen bij een beslissing van een overheid maar een kleine kik te geven "ik word gediscrimineerd" en de overheid krabbelt terug. Zo mag een kerk wel buiten het bestemmingsplan om uitbreiden, waar bijvoorbeeld een seculiere liefdadigheidsinstelling dit niet voor elkaar krijgt. Als laatste krijgen de geloofsorganisaties, omdat ze zo bijzonder zijn, verschrikkelijk veel belastingsvoordelen. Zo hoeven de miljonairs die wonen in een christelijk bejaardenvilacomplex geen onroerendgoedbelasting te betalen. Alle verloren inkomsten door deze legitieme belastingontduiking komen natuurlijk netjes op het bordje van de rest van de samenleving terecht.

Ter verdediging van al deze uitzonderingen voeren kerkelijken vooral aan dat ze best beloond mogen worden voor al het goeds dat zij en hun vrijwilligers doen voor het land. Hiermee gaan ze natuurlijk compleet voorbij aan alle seculiere liefdadigheidsinstellingen die wel het volle pond moeten betalen en zich ook nog eens netjes aan veel striktere regelgeving moet houden. En het blijft niet alleen bij kerken. Als je maar het stickertje "religieus" hebt. Of je nu een bejaardentehuis voor miljonairs, een school, een ziekenhuis, een museum, een pretpark of een fitnesscentrum bent, als je gelooft in het "hogere" kun je rekenen op flink extra steun van de Amerikaanse overheid.