ScienceNow Daily News heeft een erg interessant stukje over een vrouw die vrijwel niets vergeet. Deze mevrouw met codenaam "AJ" kan zich haast elk detail van wat ze heeft meegemaakt in de afgelopen 30 jaar letterlijk herinneren en de herinneringen manifesteren zich continue. Neurowetenschappers die ze inschakelde om haar te helpen met deze aandoening noemen het "hyperthymestic syndrome" en zien dit als het eerste, gedocumenteerde geval van een door geheugen compleet gedomineerd leven.

Bij de Bijenkorf en de Ikea werd winkelend publiek gevraagd aan te geven hoe lang ze over een beslissing tot kopen hadden nagedacht. Een paar weken later werden ze gebeld en gevraagd naar hun tevredenheid met het gekochte product. De Bijenkorfshoppers waren tevredener naarmate ze langer nagedacht hadden, de Ikeaërs juist andersom, die hadden beter het nadenken achterwege kunnen laten. Dit geeft niet aan hoe debiel het Ikeapubliek is (al zou je soms anders denken), maar geeft aan dat kleine aankopen (bij de Bijenkorf) beter onderbouwd kunnen worden met argumenten, terwijl grote aankopen (bij de Ikea) beter aan je gevoel overgelaten kunnen worden.

Hoe moeilijker het besluit, hoe minder je over het besluit moet nadenken, concludeert Ap Dijksterhuis, een UvA professor in de psychologie, deze week in science (Samenvatting) dan ook. Simpele besluiten zijn nog te behappen door je bewustzijn, maar als het ingewikkelder wordt, kun je het maar beter aan je onderbewustzijn overlaten. Deze moet je wel even de tijd geven om alles te verwerken, dus een nachtje erover slapen is op zich geen slecht idee.

Volg dus, voor moeilijke beslissingen, je gevoel, niet je verstand, je bent toch te dom om alle gevolgen van een moeilijke beslissing te overzien.

Hoe meer details we weten van een route, hoe langer de route lijkt, beweert onderzoek aangehaald in News@Nature. Hierdoor lijkt een weg niet alleen langer te worden naarmate we hem vaker nemen en dus beter kennen, maar lijken hele drukke of interessante routes langer, omdat er simpelweg meer detail om te onhouden is. Een 500-meter lange wandeling door het interessante Portmeirion (rechts) voelt als ongeveer 1500 meter aan, dezelfde lengte in Manchester maar 800 meter. Helaas wordt er niets over het verschil tussen mannen en vrouwen, als het gaat om hun overschattingsvermogen, gezegd .

Als je je afvraagt of een beetje lamballen tijdens het rondlopen zou kunnen helpen in het onthouden van je route, dan heeft een ander verhaal op News@Nature daar misschien een antwoord op. Neuronen van rustende ratten die net iets interessants, zoals de route naar de dichtstbijzijnde kroeg, te weten zijn gekomen, herhalen tijdens die rust in versneld tempo de handelingen die tot die kroeg leidden, teneinde deze beter te onthouden. Goeie smoes dus als je weer eens zit te lamballen, eh, iets briljants aan het herkauwen bent dus.

De muziekindustrie zou maar wat graag van te voren kunnen voorspellen welke band of plaat populair gaat worden en welke niet. Kwaliteit en presentatie zeggen helaas niet alles; hele goede bandjes blijven nagenoeg onbekend, terwijl de grootst mogelijk bagger gretig aftrek vindt bij de puistenpubers.

Om het effect van sociale signalen op het luister- en downloadgedrag van tieners te bepalen, heeft de afdeling sociologie van de Columbia University te New York een interessant webexperiment gedaan (het originele artikel). Op bolt.com werd een link geplaatst naar een online muziekservice, die uiteindelijk 14.341 unieke bezoekers trok. Op de site konden de tieners 48 onbekende liedjes van onbekende bands beluisteren, beoordelen en downloaden. De bezoekers werden verdeeld over websites die meer of minder toonden over de populariteit van de liedjes, en meer of minder nadruk op die populariteit legden. Ook werden er verschillende "markten" gecreëerd, die onafhankelijk van elkaar een eigen top 10 opleverden, uit dezelfde 48 liedjes.

Sociale invloed zorgt voor een sneeuwbaleffect: Begincondities worden snel uitvergroot omdat latere bezoekers al snel de eerdere bezoekers qua gedrag volgen. Enerzijds zorgt dit ervoor dat sociale invloed de uitkomst van een experiment minder voorspelbaar maakt, anderzijds vergroot sociale invloed het verschil tussen wat men goed en slecht vindt.

Het is een beetje een dubieus experiment, maar het bevestigt wel wat we allemaal al weten. De top 40 wordt meer bepaald door kuddegedrag, dan door goede smaak.

Je kent ze wel, studenten waarvan iedereen weet dat ze heel goed zijn, maar die steevast, als je ze voordat het tentamen begint naar hun verwachtingen vraagt, aangeven dat ze het waarschijnlijk gaan verknallen. Een week later vertellen ze je beschaamd dat ze een 9.5 hebben.

Is het beter om, voordat je aan iets begint waarin je kunt falen of slagen, te verwachten dat je het prima gaat doen, of is de negatieve instelling beter? In welk geval ben je achteraf teleurgestelder als je het daadwerkelijk verknald hebt? Nature meldt dat wetenschappers precies dit hebben onderzocht onder 80 studenten van een Amerikaanse "college".

Het belangrijkste resultaat lijkt te zijn, dat het niet je verwachting is die bepaalt hoe teleurgesteld je zal zijn, maar je algemene kijk op het leven. Studenten die een lage verwachten van zichzelf hadden, hadden over het algemeen ook een negatievere kijk op het leven. Dus, always look on the bright side of life!