Italiaanse bol met hamburgers, mayo, ketchup, streaky bacon, little gem sla, cheddar, tomaat en augurk . Hadden ze maar geen extra grote hamburgers moeten verkopen bij de C1000! Hmm, hamburger, Yolanthe, hamburger, Yolanthe... Gelukkig hoef ik niet te kiezen, vleeseten is immers harstikke sexy.

Fiew, best veel gedaan vandaag! Hoofdstukje afgemaakt, plaatjes gemaakt, 8 out of 10 gescoord op de CNN news-quiz en wel 8 andere linkjes gedumpt! Tja, je moet je blog wel levendig houden hè, anders lopen je klanten weg .

Namen kan ik totaal niet onthouden; vraag me om de namen op te noemen van de 60 man waarmee ik zes jaar lang op het VWO heb gezeten en ik kan je er hooguit tien geven. Hetzelfde geldt voor de 35 man die in mijn jaar met natuurkunde begonnen. Maar geef me een gezicht van iemand waarmee ik op het 1500 man tellende scholengemeenschap heb gezeten, of met wie ik een betaopleiding in Nijmegen heb gedaan en de kans is groot dat ik die persoon nog steeds herken.

De Volkskrant heeft net een testje online gezet waarmee je kunt meten hoe goed je bent in het herkennen van gezichten. Gemiddeld hebben mannen 81% van de gezichten goed en vrouwen 84%. Ik scoorde de volle 100% en ik ben wederom erg benieuwd hoe goed u het doet! Dus hup, ga die test doen en meldt uw score! Faalt u compleet op deze test, dan is er een troost. Er is een mooie medische term voor wat u heeft. U hebt last van prosopagnosie.

NB. Ik moet er even bij vertellen dat je de quiz niet helemaal op je dooie gemak kunt doen, omdat een aantal dingen ook "op tijd" gaan. Er is de mogelijkheid om tussendoor te pauzeren (in dat geval wacht de test op je input), maar soms moet je 20 seconden naar zes gezichten staren en daarna een aantal vragen achter elkaar beantwoorden. Komt je baas dan binnen, dan heeft dat vermoedelijk invloed op je score . Owja, de test duurt ietsje minder dan 10 minuten.

Improviseren leek me the holy grail, maar oefenen geeft juist zelfvertrouwen, je weet dan immers waar alle valkuilen zitten. Ik heb nog nooit zo hard geoefend voor een praatje, als dit keer voor Veldhoven. Zeker acht keer heb ik het volledige praatje aan me voorbij laten gaan, van huis, alle bruggen nemend die de Amstel over zich dulde, tot aan m'n werk. En het ging uiteindelijk erg goed.

Volgens mij kom ik redelijk arrogant over als ik zo'n praatje geef. Als ik spreek, moet iedereen voor me wijken, anders werkt het niet. Twijfel maakt kleine mensen. Dus toen het goed ging, was er nog maar een ding dat me restte. Zuipen alsof dit de laatste Veldhoven ooit was. En ook dat lukte. Ik heb gedanst op muziek waarop ik beloofd had nooit te dansen. Au!

Je werk presenteren is een van de taken van een promovendus, maar ik ben er nooit zo dol op geweest. Een presentatie voor je collega's is nog wel te doen (al ben ik ook dan een zenuwpees, kan iedereen die me van de UvA kent beamen), die vinden hoe je presenteert en waar de collega nou eigenlijk mee bezig is interessanter dan het uiteindelijke wetenschappelijke resultaat. Maar een presentatie voor een publiek van onbekende wetenschappers zag ik nooit zo zitten. Daar vond ik m'n eigen werk eigenlijk niet interessant genoeg voor. Natuurlijk, voor een klein publiek van "experts" zijn de verbeteringen die ik aanbracht aan de modellen die ik onderzocht nog best waardevol, anders zouden m'n artikelen vast niet geaccepteerd zijn, maar het grote publiek vindt wat ik doet vast reuze saai.

Maar nu doe ik eindelijk iets waarvan ik hoor dat men het daadwerkelijk interessant vindt en morgen is m'n eerste (en ook meteen m'n laatste) praatje voor een groot, divers, vreemd publiek. Bij Physics@Veldhoven komen zo'n duizend natuurkundigen bij elkaar, en ik moet een 15 minuten durend praatje houden tijdens een van de parallelsessies. Er zijn zeven sessies tegelijkertijd, dus dat betekent dat ik rond de honderd man publiek mag verwachten. Brrrr! Spannend hoor! Dinsdag en woensdag ben ik dus ff AFK.

Vandaag kreeg ik ineens een ingeving toen ik m'n WW-uitkering aan het aanvragen was en m'n sollicitatieactiviteiten doornam. Gesolliciteerd en aangenomen per 1 maart, check. Overige activiteiten, eeeh, misschien kan ik Evert Jan eens vragen of ik bij hem kan solliciteren. Ik heb al een maandje verlenging, omdat ik een dag per week als computersysteembeheerder werk voor de UvA, en de voltijdsysteembeheerder is een week geleden vertrokken. Dat werd dus ineens een echte sollicitatieactiviteit, en ik geloof dat het me gelukt is; het wachten is op antwoord van personeelszaken. Ben ik mooi een extra maandje onder de pannen, zonder sollicitatieverplichtingen.