Wat krijg je als je een zeeolifant met een olifant kruist? Of een zeehond met een hond? Iets van zeeolifant², of zeehondhond? Geen idee, maar het ziet er best leuk uit .

Wipi heeft al eens vaker bijgedragen aan mijn blog, maar dit keer komt hij met een heuse gastblog:

Santiago Calatrava (Valencia, 1951) is een eigenaardige architect die veel fraaie werken op zijn conto kan schrijven. Een beroemd voorbeeld is de zogeheten 'Turning Torso' in Malmö; een wonderschone woontoren van 190 meter, opgedeeld in negen blokken die om de lengteas draaien. Het bovenste blok is een kwartslag gedraaid ten opzichte van het onderste. Naast hun schoonheid delen de projecten van Calatrava nog een ander aspect: ze kosten altijd meer dan begroot. Zo ook de drie door hem ontworpen bruggen over de Hoofdvaart in de Haarlemmermeer: de Harp, de Citer en de Lier. Voor de bouw was in 1999 16,4 miljoen euro beschikbaar gesteld, maar de uiteindelijke kosten bedroegen een schamele 28,8 miljoen. De Rekenkamer Haarlemmermeer heeft er begin 2006 een mooi rapport over geschreven met als titel: 'Over de brug gekomen'. Ik wilde deze bruggen wel eens zien en ben er met een collega naartoe gefietst om wat foto's te schieten. Voor Amsterdammers die de bruggen ook eens met eigen ogen willen zien: je fietst er in een uurtje naartoe (20 kilometer vanaf de Dam). De resultaten van de fietstocht vind je hier.

Zondag met Wipi naar Ellen ten Dammes optreden op de Dam geweest. Wat begon als stevige rock & roll in een strak Elvispakje, eindigde in een geweldige medley annex verkleedpartij waarin onder andere Blondie met Denis, Nena met 99 Luftballons en Sinead O'Conner met Nothing Compares to You langskwamen. Mijn favoriet was toch wel Marlene Dietrichs "Ich Bin Von Kopf Bis Fuß Auf Liebe Eingestellt". We hebben natuurlijk foto's gemaakt en ik denk dat ik deze maar eens op A4 ga afdrukken .

Adobe Illustrator is mijn favoriete windowsprogramma en één van de weinige redenen dat ik windows onder VMWare draai; er is simpelweg geen Linuxalternatief. Als kunstenaars een vectortekenpakket gebruiken is dat meestal voor cartoonachtige tekeningen. Bij veel detail wordt al gauw naar Adobe Photoshop of Corel Painter gegrepen. Als je een grafisch tablet hebt kun je in dit soort pakketten schilderen zoals je normaliter op een canvas zou doen. Dat je ook fotorealistische plaatjes in Illustrator kunt maken, laat deze blog zien. Zie hier en hier hoe de artiesten te werk gaan. Erg indrukwekkend .

Over digitaal grafisch werk gesproken, ik ben benieuwd hoe deze film eruit gaat zien. Ook zoiets, het menselijk oog werkt logaritmisch, maar digitale camera's werken lineair, het zijn simpele fotontellers. Altijd is er wel iets in je foto over- en onderbelicht. Enter HDR. Volgens deze website hebben camera's binnenkort geen flits meer, maar nemen meer dan vier foto's met verschillende belichtingen na elkaar en stitchen zelf een geweldige foto met een enorm dynamisch bereik aan elkaar. Lijkt me geweldig! Ik ben benieuwd of ik zelf een HDR foto kan maken met mijn cam en Photoshop!

Quiches zijn lekker, maar ik vind ze nogal bewerkelijk en het geeft zo'n zooitje. Vooral de bodem maken. Prutsen met deeg is best leuk, maar achteraf zit alles vol met meel en deeg. Vaak blijkt dat je te weinig deeg hebt, of dat je vulling te nat is, waardoor de bodem toch mislukt en je een omelet overhoudt.

Vandaag dus maar eens een alternatief bedacht: de Lasagna Lorraine. Spek, prei, room en kaas, maar zonder de bodem en de eieren en in plaats daarvan lasagnabladeren. Hier is het recept en hier het resultaat .

Ow ja, voor ik het vergeet: Dit is m'n tweehonderdste blogje!