De laatste tijd is hier maar weinig te doen helaas. Ik schrijf geen blogjes meer onder werktijd en 's avonds ben ik te moe. Aaargh, ik ben een saaie, werkende man die maar bar weinig mee maakt geworden . Anyhoo. Gek genoeg heb ik toch genoeg onzin weten op te schrijven om alweer een jubileum te mogen vieren en baschie.nl zou baschie.nl niet zijn, als hij deze aan zijn neus voorbij zou laten gaan. 500 blogjes alweer! Owja, en deze week heb ik ook de 1000-fotogrens overschreden! Wat denken jullie, zal baschie.nl de 1000 blogjes halen?

Wow, ik heb mezelf echt overtroffen vandaag! Ik heb de laatste maanden natuurlijk flink opgeschept over mijn kookkunsten bij mijn nieuwe Italiaanse en Duitse collega's, maar toen Maarten me uit zijn tuin een bijna 7 kilo zware pompoen voor mijn promotie gaf vond ik het tijd om mezelf ook eens te bewijzen .

Ik kan me niet heugen dat ik ooit een pompoen heb geslacht, maar wat een fantastische vrucht is dat zeg! Lekker snijden met mijn grootste mes, geholpen door een paar ferme tikken van mijn vleeshamer als het echt niet verder wilde. In dunne maantjes snijden en dan met mijn nieuwe uitbeenmes de zaadjes verwijderen. Heerlijk bewerkelijk! Het grootste gedeelte heb ik met olie en zout of suiker geroosterd in de oven, een klein deel gekookt in flink veel zout. Eerst pompoensoep met geroosterde en gesuikerde pompoen, ui, aardappel, zelfgemaakte kippenbouillon en dragon. Toen hartige pompoenmuffins met ui en pistachenootjes, en als hoofdgerecht een pompoenrisotto van geroosterde en gezouten pompoen (ook weer met zelfgemaakte kippenbouillon), met een worstje en gestoomde brocolli. De vrouw van mijn Italiaanse collega had een lekkere nutellarolcake meegenomen, en een huisgemaakte lambrusco maakte het geheel af. Wat een topavond weer! .

Naast hele mooie theatrale hoempapapunk maakt de Kift ook erg bijzondere "collectors items" van hun albums. Zo is er een album verpakt als sigarendoosje, de een-na-laatste als een perkamentpostpakketje, en die daarvoor weer als fotolijstje. Nu ben ik normaal niet zo van de fysieke CD's en vind ik meestal dat ik al genoeg geld heb uitgegeven als ik na een concert langs de mevrouw met de CD's loop. Maar dit keer was de mevrouw die de CD's verkocht ook de moeder van de zanger (en vrouw van de trompetist), die in een verloren uurtje zelf mijn speciale editie uit een kookboek tot CD-doosje had verknutseld. Ieder exemplaar uit een ander kookboek geknipt. Natuurlijk viel mijn oog direct op dit vleselijk exemplaar! Wina Born, de schrijfster van het voorwoord van mijn favoriete oud-Hollandsche kookboek en moeder van de Nederlandse Gastronomie, met haar "Het volkomen vleesboek" uit 1968! Het ramsjstikkertje met 1 euro 50 nog op de achterkant. Hier is er maar één van en hij had niet beter bij me kunnen passen .

Misschien dat ik morgen aan het toetsenbord toevertrouw hoe promoveren echt is, voor vandaag wil ik alleen kwijt dat ik een zware promotie achter de rug heb, een topavond gehad heb, en dat ik maar 1 iemand ken die ook een gehaktmolen heeft, en dat is mijn zwager, de slager. . Maar pech voor hem, zijn gehaktmolen luistert niet naar de naam "Porkert"