Naast het feit dat je maar één hoeveelheid kunt zetten, heeft een mokapot het nadeel dat je geen "crema laagje", waar die verfoeide senseodrinkers zo prat op gaan, krijgt. Daar is de druk te laag voor. Enter de Bialetti brikka, een hogedrukmokapot met z'n eigen fanpage. Je kunt hem hier en hier in werking zien. Laat ik nu net een tweekopsvariant besteld hebben bij een Duitse webwinkel .
Ow ja: Francesco kon niet langer wachten op de bestelde espressomachine en heeft z'n electrische mokkapot mee naar het werk genomen. Nu dus ook elke dag lekkere espresso op het werk db!
Het voorgerecht was een vaag roomsoepje van left-overs en spekjes, het hoofdgerecht een Indiase viscurry met rijst, raita en komkommer, en het nagerecht was een koude espresso (chocolademelk voor de dame) met een bolletje roomijs. Helaas was ik de papadums vergeten, maar de raita laat zich ook prima dippen met een stuk komkommer, of als sausje over de rijst. Speciaal voor Patrick, hier de recepten voor het hoofdgerecht!
Het lastigste is het shaken. Ik heb geen handig apparaat daarvoor, dus ik moest twee glazen gebruiken die in elkaar passen en ergens in het midden goed sluiten. Je kunt op deze manier ongeveer de helft van de espresso met 8 of 10 ijsklontjes shaken tot er een flinke kop schuim op de espresso staat en hij goed afgekoeld is. Voila!
Als je net zo handig bent als ik, moet je na het shaken trouwens je keuken opnieuw boenen. Ow ja, en als je alle espresso in je eentje opdrinkt, ga je stuiteren, u bent gewaarschuwd.