Ik heb niet zoveel met kerst, pasen of koninginnedag, maar ergens ben ik wel dol op jubilea. Verjaardagen van mezelf en voor mij belangrijke mensen (sorry Jesus en Beatrix) zijn erg leuk om te vieren. Hoe lang je al gestopt bent met roken, of een mooi rond aantal geschreven blogjes vieren heeft wel iets en... oud-en-nieuw, de kalenderverjaardag, heeft voor mij altijd iets heel speciaals gehad. Misschien is het de getallennerd in me, maar ik denk eerder dat ik het wel fijn vind om af en toe stil te staan bij wat ik gedaan heb, dat achter me te laten, en opnieuw te mogen beginnen. Een beetje als het vervellen van slangen: Out with the bad, in with the good! Niet dat er ene drol verandert, maar dat is vast de romanticus in mij.

Dus, geen kerstkaartje van Baschie, maar wel een nieuwjaarswens voor alle trouwe lezertjes van mijn bescheiden blogje . Een heel gelukkig nieuwjaar!

Je kunt niet jong genoeg met bier beginnen: kleine kinderen vinden het namelijk veel te bitter. Gelukkig is daar al jaren geleden wat op gevonden: Shandy, volgens de verpakking een "frisdrank met vruchten- en plantenextracten en bier" met maar 0.5% alcohol. Het smaakt eerlijk gezegd nog het meest naar 7up/sprite/spa groen, maar het is wel net zo mooi geel als bier en heeft haast net zo'n mooie schuimkraag. Ik kwam het eergisteren voor het eerst in misschien wel vijftien jaar tegen in de supermarkt en móest het meenemen.

Wow! Het spul neemt je vijftien tot twintig jaar terug . Ineens sta ik trots buiten een zalencentrum met een flesje nepbier in mijn hand terwijl de "grote mensen" binnen een bruiloft of een grote verjaardag vieren. Maaaaam!? Waar is m'n klappertjespistool!?

Dat is lang geleden! Z'n gastblogs over z'n begintijd bij de KMA zijn feitelijk de enige reden dat ik af-en-toe nog eens bezocht wordt door mensen van buiten m'n vriendenkring en genereren nu, na zes maanden van inactiviteit van zijn kant, nog steeds een significant deel van m'n internetverkeer. Voordat hij zich bij de KMA aanmeldde was hij trouwens ook niet onverdienstelijk bezig hier op baschie.nl, niet alleen met z'n prachtige Boratimitatie, maar ook met z'n ellenlange klaagbrief aan de NS. Nu, Wipi is weer in de pen gekropen, en hoopt ditmaal geld terug te krijgen voor een deel van een reis die hij nooit heeft gemaakt. Z'n nieuwe, ietwat kortere brief aan de NS kun je hier lezen en ik hoop dat hij net zoveel succes heeft als de vorige keer.

Ik moet zeggen dat ook ik de trein meer en meer begin te haten. Van en naar Zevenaar heb ik vrijwel altijd exact 30 minuten vertraging, omdat de trein van A'dam precies aankomt als de trein naar Zevenaar vertrekt. Briljante planning! En zijn er wel eens treinen die in één keer doorrijden naar het geplande perron, in plaats van, met het doel al in zicht, stil te gaan staan voor een rood sein? Iets dat ze trouwens pas na een minuut of vijf omroepen. Fatsoenlijk werken in de trein is er, zelfs al heb je de hele coupé voor jezelf, niet bij. Daarvoor beweegt de trein veel te veel (schrijven is daarmee onmogelijk en de artikelen die ik geprobeerd heb te lezen in de trein zijn eenvoudig te herkennen aan de willekeurige, meestal diagonale markerstrepen). In de winter stoken ze de verwarming tot 30 graden en daar zit ik dan, met mijn postuur, zwetend in een dikke winterjas met een volle rugzak op m'n schoot, knie tegen knie met een lompe Noord-Hollander en kont-tegen-kont met een dikke dame op leeftijd. De laatste keer dat ik in de trein zat was letterlijk de hele coupé snipverkouden, behalve ik. Zelfs met m'n MP3-speler op vol vermogen kon ik geen zin uit m'n boek lezen omdat bij elk woord wel iemand hoestte, nieste, z'n neus ophaalde of z'n neus snoot. Ik verwachtte elk moment door een stroom van snot te worden opgeslokt. De trein is tegenwoordig trouwens ook dè place-to-be om je persoonlijke telefoongesprekken te voeren en ik was laatst zelfs de enige in een volle coupé wiens telefoon nog niet gerinkeld had. Toen de tiende de telefoon opnam en net als de vorige negen de magische zin "ik zit in de trein" uitsprak, ontplofte ik haast en kon ik mezelf nog net inhouden na "hey, ik ook!" van mijn kant. Nou, ik snap wel waarom mensen in de file staan.

Mijn computer is tevens m'n mediaspeler. Het lawaaiige ding moet dus altijd aan staan om 's avonds met een gedownload televisieprogramma, muziekje of hoorspel in slaap te kunnen vallen. Hij is aangesloten op mijn gigantische televisie, zodat ik ook vanaf de bank of mijn bed kan kijken, maar zonder afstandbediening is dat totaal niet handig en m'n computer is op die momenten nauwelijks voor iets anders bruikbaar. Een extra media-pc zou fantastisch zijn, maar ik heb geen 600 euro of meer in de kast liggen. Een andere optie is een stand-alone dvd-speler te gebruiken en de films op DVD of CD te branden, maar dat is ook niet handig en binnen een jaar verzuip je in die (ook niet goedkope) schijfjes. Dan zijn er nog kleine kastjes die media kunnen streamen via het netwerk, maar daarvoor moet je PC wel aanstaan, en dat is nu precies wat ik probeer te voorkomen.

Enter de Freecom Mediaplayer 35, een veredelde externe harde-schijfbehuizing met multimediale pretenties en precies wat ik zocht. De specificaties klonken echter tè goed, het ding verenigt functies die je alleen op veel duurdere apparaten aantreft, en aangezien de prijs niet gering is, liet ik Abdon de hete kolen uit het vuur halen. Die was tevreden en toen bleek dat ik een paar honderd gigabyte meer hardeschijfruimte nodig had om mijn werk-PC te kunnen backuppen en thuis tijdens de kerst aan m'n proefschrift te kunnen werken, had ik genoeg smoesjes verzameld om de aanschaf te verantwoorden.

Zoals gezegd is het eigenlijk gewoon een redelijk geprijsde externe USB-2 harde schijf, die je als zodanig op je computer aan kunt sluiten en kunt gebruiken. Voor de honderd euro die je extra betaalt functioneert hij als een mediaspeler die je op je TV en je stereo kunt aansluiten. Hij kan dan niet alleen de mediabestanden vanaf z'n eigen harde schijf afspelen, maar kan ook (net als die kleine apparaatjes waarover ik het net had) via het netwerk media vanaf je computer streamen. Hij is zelfs via het netwerk als externe harde schijf te benaderen, zodat je hem verder van je computer af kunt zetten dan USB toelaat. Het ding is niet eens zo heel lelijk, is ongeveer zo groot als een interne CD-romspeler, en wordt geleverd met een afstandbediening waar het apparaat niet altijd even goed naar luistert. De beeldkwaliteit en het geluid zijn fantastisch, de gebruikersinterface sober maar goed bruikbaar en volgens mij zelfs door je oma te gebruiken. Daarnaast maakt het ding alleen bij het zoeken naar een film een beetje lawaai (harde-schijfgeratel) en is hij vanaf een meter afstand stiller dan m'n computer vanaf vijf meter.

Voor die prijs kan het ding helaas niet perfect zijn. Wat betreft muziek speelt hij alleen MP3, ogg en wma, qua foto's alleen jpeg, en video's moeten in mpeg1 (.mpg of .dat), mpeg2 (.mpg of .vob) of mpeg4 (.avi, d.w.z. divx of xvid) aangeleverd worden. De streams van uitzendinggemist.nl (.asf of .wmv) kan hij dus niet afspelen. Daarnaast is het inderdaad een redelijk snelle externe USB-2 harde schijf, maar laat hij het via het netwerk een beetje afweten. Aanvankelijk kon het apparaat alleen media via het netwerk afspelen, en daarvoor is geen hoge snelheid nodig. Toen hij middels een firmware-update ook als externe netwerkschijf benaderbaar werd, bleek hij met maar 1 a 2 megabyte per seconde te kunnen lezen en schrijven (vergeleken met 20mb/s via USB). Het ding hapert ook tijdens het afspelen van films, als je via het netwerk tegelijkertijd probeert een groot bestand erop te zetten. Maar goed, je kunt niet alles hebben en ik kan prima met deze tekortkomingen leven.

Dus, heb je rond de 1000 euro over: koop een HTPC (home theater pc), heb je maar 200 euro: koop de Freecom . Owja, voor honderd euro meer kun je de MediaPlayer-350 kopen, met wireless netwerk en HDMI-output. Maar ja, als je een TV met HDMI kunt betalen, kun je vast ook een HTPC betalen, toch?

... dan moet je roepen! Tenminste, dat schijnt te moeten bij berberapen. Bij flink schreeuwen is de kans haast zestig procent dat het mannetje komt, houdt het vrouwtje de kaken stijf op elkaar, dan ejaculeert hij maar in minder dan twee procent van de gevallen. Nu zou je kunnen denken dat het vrouwtje hiermee aan een soort van bevruchtingscontrole kan doen. Berberaapjes zijn namelijk bepaald niet monogaam en het maakt ze ook geen drol uit of het vrouwtje wel of niet vruchtbaar is. Stel je voor. Een vruchtbaar vrouwtje dat bestegen wordt door een gluiperd waarmee ze liever geen genen uitwisselt, houdt lekker haar mond en als het Brad-Pitt-equivalent in berberapenland langswipt, zet ze het op een schreeuwen.

Daar geloofde Dana met de mooie achternaam Pfefferle helemaal niets van. Zij volgde een stel apen op een rots met een richtmicrofoon, een poepschep (voor de hormooncontrole) en een verrekijker en meette onderwijl het mannelijke stoottempo, de ejaculatiepauze (wat dat dan ook mogen zijn), en het succespercentage (die weer afhankelijk was van deze pauze). Vreemd genoeg leek er nauwelijks een relatie tussen het geroep en de vruchtbaarheid te zijn, en leek de vrouw geen onderscheid te maken tussen de mannetjes; gluiperd of Brad Pitt, ze mochten beiden komen. Er scheen wel een relatie te zijn tussen het wat grove gesex van de mannetjes, en het roepen van de vrouwtjes, maar hoe ze het verschil tussen aanmoediging en exclamatie hebben kunnen vaststellen, werd me niet duidelijk. Er was geen relatie tussen stoottempo en het geroep. Nee, zegt Dana, het geroep is om duidelijk te maken aan iedereen, dat ieder mannetje wel een keer raakgeschoten heeft. Dit verhoogt de verwarring wie nu werkelijk de vader is en zorgt er daarmee voor dat alle mannetjes evenveel aandacht aan het nageslacht schenken. Daarnaast zou het vrouwtje juist een beetje aan zaadmanagement kunnen doen. Te veel vergen van het mannetje is slecht voor de kwaliteit van het product en gehaaid als vrouwen zijn hebben ze daar wat op gevonden.

Het copulatieroepen is niet alleen des berberaaps. Bij zeer veel primatensoorten houdt het vrouwtje de buren wakker, ook bij mensen. Wat heet, Stuart Semple heeft er zelfs een PhD-thesis getiteld "Female copulation calls in primates" over geschreven. Of het geschreeuw bij mensen meer doet dan de buren wakker houden, blijkt helaas niet uit het artikel. In de thesis zou er meer over uitgewijd worden schijnt, maar die kan ik niet vinden.